Η φωνή της καρδιάς μας

Ποιά είναι τα εργαλεία

που μας βοηθούν

στην πραγματοποίηση

των ονείρων μας;

«Η βάση, άρα και η ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης», μας λέει ο Eλβετός ψυχολόγος Mάνουελ Σοχ, «είναι o τρόπος με τον οποίο κάθε άνθρωπος διαχειρίζεται τα συναισθήματα και όχι τις σκέψεις του».

Την ίδια στιγμή όλα τα ψυχολογικά μας προβλήματα έχουν αιτία τους φόβους μας, ενώ με τη σειρά τους οι ανθρώπινοι φόβοι γεννούν το 80% των σκέψεών μας.

Έτσι λοιπόν, επειδή

δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος

από το αν μας αγαπάνε

και μας αποδέχονται,

οι σκέψεις που περνούν καθημερινά από το μυαλό μας κινούνται γύρω από αυτό το φόβο της απόρριψης.

Από πού πηγάζουν οι φόβοι μας;

Όλοι οι φόβοι μας

είναι η προβολή του παρελθόντος

-με άλλα λόγια του Εγώ μας-

στα μελλούμενα μας.

Εφόσον τα συναισθήματά μας είναι αυτά που κεντρίζουν τις σκέψεις μας,

δεν μπορούμε να βρούμε

το αληθινό νόημα της ζωής

με το μυαλό μας,

δηλαδή τις επιθυμίες μας,

παρά μόνο

με τη «φωνή της καρδιάς μας».

Τα συναισθήματα, λοιπόν, είναι o δρόμος για να υπερνικήσουμε τους φόβους μας.

Τα συναισθήματά μας δεν δημιουργούνται γιατί συνέβη εκείνο ή το άλλο, ούτε γιατί τα θρέψαμε με τις σκέψεις μας.

Υπάρχουν επειδή υπάρχει ένα τρίτο επίπεδο συναισθημάτων,

το Time therapy, το «κλίμα».

Καθένας από εμάς

έχει το δικό του «κλίμα».

Και αυτό το τρίτο επίπεδο των συναισθημάτων είναι που αποφασίζει σε ποιες δόσεις τα συναισθήματά μας βγαίνουν κάθε φορά στην επιφάνεια.

Υπεύθυνο λοιπόν

για το πώς αισθανόμαστε

και πώς σκεφτόμαστε

είναι αυτό το «κλίμα».

Δεν υπάρχει χρώμα,

φως στη ζωή του ανθρώπου

αν δεν έχει επαφή με το «κλίμα» του.

Τι θα συνέβαινε άραγε αν σταματήσουμε να κάνουμε προβολή του Εγώ μας στο μέλλον;

Το 80% των πράξεών μας στηρίζονται στο φόβο μας για το μέλλον.

Εκεί που σταματάει

η προβολή του παρελθόντος

στο μέλλον,

ερχόμαστε σε επαφή

με το «κλίμα» μας.

Τότε το Εγώ και οι σκέψεις μας χάνονται μέσα στην ουσία του «κλίματος».

O άνθρωπος ολοκληρώνεται

και καταφέρνει να ανακαλύψει

και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του

όταν δεν στηρίζεται

ούτε στο παρελθόν -στα βιώματά του-

ούτε στο μέλλον -στις επιθυμίες-,

αλλά στη... «φωνή της καρδιάς του».