24.6.10

Συναισθηματική Αρμονία


Η τέχνη της επικοινωνίας στη ζωή

Γιατί υπάρχουν δυσκολίες στην επικοινωνία; Οι φόβοι και οι ανασφάλειες οδηγούν τον άνθρωπο να υιοθετήσει τρεις συνηθισμένες μάσκες για να μπορεί να οχυρωθεί πίσω από αυτές.
Είναι η μάσκα του παθητικού, του επιθετικού και του χειραγωγού.

Παθητικός είναι ο άνθρωπος που αποφεύγει να συγκρουστεί, δεν θέλει να «χαλάσει χατίρι» στους άλλους, προτιμά να τον «πατούν» από το να τσακωθεί ή να διεκδικήσει κάτι, ακόμα κι αν έχει δίκιο. Επίσης, δεν αντέχει πολλές συναισθηματικές διακυμάνσεις, ούτε και θέλει να αναταράζει τα λιμνασμένα νερά του ήσυχου ποταμού του βολέματός του. Αυτού του είδους η συμπεριφορά έχει πολλές φορές ως αποτέλεσμα απότομα ξεσπάσματα «από το πουθενά», λόγω συσσώρευσης απωθημένων (βλ. εγκληματικές ενέργειες από ήσυχα άτομα, φιλήσυχους οικογενειάρχες κλπ).

Ο Επιθετικός, αντίθετα, θέλει κατά κάποιο τρόπο να υποτάξει και να λυγίσει τους άλλους ακόμα κι αν αυτό είναι σε βάρος του. Μιλάει δυνατά, διακόπτει, έχει ειρωνικό χαμόγελο, θεωρεί την επίθεση ως την καλύτερη άμυνα.

Ο Χειραγωγός θεωρεί τον εαυτό του επιδέξιο και μακιαβελικό. Κρατάει απόσταση στις συζητήσεις και χρησιμοποιεί τα κενά και τις παύσεις για να δράσει. Παρουσιάζει τον εαυτό του σαν εκπρόσωπο και απαραίτητο ενδιάμεσο. Ποτέ δεν είναι πραγματικά υπεύθυνος. Παίρνει θεατρικές στάσεις, δεν ξέρεις πότε λέει αλήθεια και πότε ψέματα, ενώ συχνά λέει: «ας μιλήσουμε ειλικρινά…», «λέγεται πως...».

Όλες αυτές λοιπόν είναι μάσκες που μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί σε διάφορες φάσεις της ζωής του. Το σημαντικό είναι να μάθουμε να λειτουργούμε πέρα από εγωισμούς και ανασφάλειες. Τότε μόνο θα λειτουργούμε επιβεβαιωμένα. Επιβεβαιωμένος είναι κανείς όταν είναι ο Εαυτός του με δημιουργικό τρόπο. Όταν υπερασπίζεται τα δικαιώματά του χωρίς να μπαίνει στο χώρο του άλλου. Όταν δεν φοβάται να ζητήσει κάτι δύσκολο ή έξω από το συνηθισμένο. Όταν χρειαστεί να μπορεί να πει ΟΧΙ με το ρίσκο να μη γίνει αρεστός. Όταν δηλαδή μπορεί να περάσει τη δική του βούληση, προκαλώντας όμως όσο γίνεται λιγότερο πόνο.

Στην επικοινωνία μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου υπάρχει επίσης μια δυσκολία, η οποία ξεπερνιέται μόνο όταν ο άντρας και η γυναίκα είναι επιβεβαιωμένα άτομα κι έτσι σταδιακά επιβεβαιώνουν και τη μεταξύ τους σχέση. Μεταξύ γυναίκας και άνδρα υπάρχουν διαφορές. Πολλές φορές θεωρούμε ότι το αντίθετο φύλο είναι ίδιο με εμάς. Πιστεύουμε πως θέλει ό,τι θέλουμε κι εμείς και ότι αισθάνεται όπως αισθανόμαστε κι εμείς. Αυτό όμως είναι κάτι που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις των ζευγαριών. Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να δίνουμε στο σύντροφό μας αυτό που μας περισσεύει ή μας αρέσει, αλλά αυτό που ο σύντροφός μας χρειάζεται.

Οι άνδρες χρειάζονται μια μορφή αγάπης που να εμπνέει εμπιστοσύνη, αποδοχή και εκτίμηση. Οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο μία μορφή αγάπης που να εμπνέει φροντίδα, κατανόηση και σεβασμό. Οι άνδρες δραστηριοποιούνται και νιώθουν δυνατοί σε μια σχέση όταν τους ενθαρρύνουν κι όταν αισθάνονται ότι τους εμπιστεύονται και τους χρειάζονται, ενώ οι γυναίκες όταν αισθάνονται ότι τις αγαπούν.
Μόνο όταν ο άνδρας και η γυναίκα μάθουν να σέβονται ο ένας τη διαφορετικότητα του άλλου και να δέχονται τις διαφορές τους, θα μπορέσει να ανθίσει η αληθινή αγάπη. Η αγάπη είναι κάτι μαγικό και πρέπει να θυμόμαστε ότι μπορεί να διαρκέσει αν δεν ξεχνάμε τις διαφορές μας. Μια επιβεβαιωμένη σχέση βασίζεται και στην επιβεβαίωση των ίδιων των ατόμων. Μια σχέση, για να είναι σταθερή, χρειάζεται να έχει ο καθένας την εσωτερική του ταυτότητα και ανεξαρτησία. Χωρίς αυτήν υπάρχει κίνδυνος να χάσουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους από υπερβολική οικειότητα και αυτό επιφέρει δυστυχία και μαρασμό. Ακριβώς όπως οι άνδρες πρέπει να μάθουν την τέχνη του να ακούν, για να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες μιας γυναίκας για αγάπη, έτσι κι εκείνες πρέπει να μάθουν την τέχνη του να δίνουν δύναμη σ’ έναν άνδρα, την τέχνη του να μπορούν να τον εμπνέουν.

Βαθιά μέσα σε κάθε άνδρα υπάρχει ένας ήρωας, ένας ιππότης με αστραφτερή πανοπλία. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο ήρωας αυτός θέλει να προστατεύσει τη γυναίκα που αγαπά. Όμως αυτό γίνεται μόνο όταν εκείνος αισθάνεται ότι η σύντροφος του τον εμπιστεύεται. Το μυστικό για να γίνει δυνατός ένας άνδρας είναι να μην προσπαθήσει ποτέ μια γυναίκα να τον αλλάξει και να του κάνει παρατηρήσεις για τη συμπεριφορά του. Όταν ένας άνδρας αισθάνεται ότι έχει την εμπιστοσύνη και την αποδοχή που χρειάζεται σε μια σχέση, τότε αλλάζει από μόνος του. Όταν οι γυναίκες κάνουν παρατηρήσεις σ’ έναν άνδρα, είναι σαν να του αφαιρούν μέρος της δύναμης του. Οι γυναίκες περισσότερο χρειάζεται να μάθουν να συγχωρούν και να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους, έτσι ώστε να μην εξαρτάται η ευτυχία τους από τον άνδρα. Τότε θα ωριμάσουν κι εκείνες.

Πως να έχουμε αρμονικές σχέσεις

Ένα από τα πράγματα που όλοι ονειρευόμαστε είναι η τέχνη της επιτυχίας που βασίζεται πάντα στις ανθρώπινες σχέσεις. Πάντα χρειαζόμαστε μία επιτυχία, ακόμα και μικρή, που να μας αφήσει έστω και μια μικρή δόση ικανοποίησης και γαλήνης.

Υπάρχουν κάποια απλά κλειδιά για να το κατορθώσει κανείς αυτό, γιατί δεν αρκεί να το ονειρεύεται για να γίνει ένας επιτυχημένος άνθρωπος. Χρειάζεται να δράσει, να ξέρει πώς να αναπτύξει μια υγιή δραστηριότητα, θεμελιωμένη στη θέλησή του. Ας θυμηθούμε εκείνη την παλιά συμβουλή του να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

- Να κάνουμε καλά όλες τις εργασίες που αναλαμβάνουμε, όχι μόνο για την ανταμοιβή που τυχόν θα πάρουμε αλλά και για την ικανοποίηση του να επαληθεύσουμε τη δική μας αποτελεσματικότητα.
- Να μην αφήνουμε να μας ισοπεδώσουν τα προβλήματα, όσο δύσκολα και να μας φαίνονται. Αντίθετα, να ενεργοποιήσουμε τη φαντασία μας για να ψάξουμε λύσεις και διεξόδους.
- Να αντιληφθούμε τις δυσκολίες σαν δοκιμασίες για τη διάνοια και τη βούλησή μας.
- Να ξέρουμε να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες. Η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες, αλλά αν προχωράμε με κλειστά μάτια, δεν θα μπορούμε να τις ανακαλύψουμε.
- Να εξασκούμαστε συνέχεια στην αγάπη, που είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβουμε τους άλλους. Να βοηθάμε χαρούμενα και γενναιόδωρα τους άλλους, που είναι ο καλύτερος τρόπος να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας.
- Να βελτιώνουμε καθημερινά όλα όσα κάνουμε. Να βελτιώνουμε συνεχώς όλα όσα μας περιβάλλουν.


Όποιος κατορθώσει να εφαρμόσει αυτά τα λίγα κλειδιά θα είναι ένας άνθρωπος σίγουρος για τον εαυτό του, ένας άνθρωπος ικανοποιημένος. Ακόμη, χρειάζεται ο άνθρωπος να αποκτήσει ανεξάρτητη, αυτόνομη σκέψη. Κάποιοι νομίζουν ότι δείχνουν δημιουργικότητα, ενώ δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να επαναλαμβάνουν τις ιδέες που τους έχουν εμφυτευτεί τόσα χρόνια, είτε από την εκπαίδευση είτε από το περιβάλλον στο οποίο ζουν, μπλοκάροντας έτσι την ορθή αντίληψη της πραγματικότητας μιας συγκεκριμένης κατάστασης ή προβλήματος. Για να έχει λοιπόν κάποιος τις δικές του ιδέες, τη δική του φαντασία, χρειάζεται να έχει ένα νοητικό σώμα ελεύθερο, που να έχει σπάσει τη συνήθεια να στηρίζεται στις γνώμες των άλλων, ακολουθώντας λίγο-πολύ τη μόδα.

Η δημιουργική σκέψη χρειάζεται ένα πνεύμα ανοικτό προς μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Ο άνθρωπος πρέπει να αναρωτιέται για τον άνθρωπο, την πόλη, τον κόσμο, την ιστορία, την επιστήμη, την τέχνη, τα σύγχρονα προβλήματα. Πρέπει να τείνουμε προς πιο ολιστικές γνώσεις που να διευκολύνουν μια συναισθηματική ισορροπία. Για να αναπτύξει κανείς τη δημιουργικότητά του, χρειάζεται να μάθει να κυριαρχεί πάνω στην προσωπικότητά του. Να μάθει δηλαδή να χειρίζεται με τέτοιο τρόπο τα διάφορά επίπεδά της (το φυσικό, το ενεργειακό, το συναισθηματικό και το νοητικό επίπεδο) ώστε να του επιτρέπει να προβάλει σωστά και αποτελεσματικά τη συμπεριφορά του στον κόσμο, με αρμονικές και θετικές πράξεις.

Επίσης η επιτυχία της επικοινωνίας βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο μιλάμε. Το να μιλάμε είναι ένας από τους πιο όμορφους τρόπους για να επικοινωνούμε, για να κάνουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα να ρέουν από εμάς προς τους άλλους. Όμως είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς έτσι ώστε να μπορεί να κρατήσει μια ωφέλιμη συζήτηση. Ας δούμε το γιατί.

Για να συζητήσουμε χωρίς να γεμίσουμε με ανοησίες το χρόνο, χρειάζεται να έχουμε να πούμε κάτι σοβαρό, σημαντικό. Χρειάζεται να έχει κανείς την ψυχή γεμάτη και την προσοχή ξύπνια, ώστε να βγάλει από μέσα του εκείνα που αποτελούν μέρος του εσωτερικού του κόσμου. Για να συζητήσουμε δεν πρέπει να φοβόμαστε τις δικές μας ιδέες ούτε τις ιδέες των άλλων. Ακριβώς η συζήτηση επιτρέπει αυτήν την υγιή ανταλλαγή μεταξύ εκείνων που ξέρουν πώς να υποστηρίξουν τις απόψεις τους, χωρίς να πάψουν να ακούνε τα λόγια του συνομιλητή τους. Για να συζητήσουμε, χρειάζεται πρώτα να ξέρουμε να ακούμε. Αυτό απαιτεί να δίνουμε προσοχή, να εκτιμάμε αυτά που μας λένε οι άλλοι, να καταλαβαίνουμε γιατί μας λένε όσα μας λένε, να διαβάζουμε τα μάτια εκείνου που μιλάει όσο ακούμε τα λόγια του, να συνεργαζόμαστε σιωπηλά με χειρονομίες που να δείχνουν την ενεργή μας συμμετοχή στο διάλογο.

Να ακούμε, σημαίνει να ξέρουμε να επεμβαίνουμε την κατάλληλη στιγμή, χωρίς να διακόπτουμε απότομα και χωρίς να παραβλέπουμε αυτά που ο άλλος λέει. Είναι να απαντούμε ξεκινώντας από εκείνα που μας έχουν πει και να σχηματίζουμε μια έξυπνη κλωστή, για να μπορεί η συζήτηση να έχει μια κατεύθυνση κι ένα νόημα, δηλαδή μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος. Αυτός που είναι ικανός να συζητάει εναλλάσσοντας έξυπνα τις επεμβάσεις του με αυτές των άλλων, αυτός που ακούει τους άλλους τουλάχιστον όσο τον εαυτό του, αυτός ξέρει να συλλέγει θησαυρούς από όλες τις γωνίες και κάθε λεπτό της ζωής του. Αναπτύσσει την παρατηρητικότητα, την υπομονή, το σεβασμό και την ικανότητα του στοχασμού.



Το να ξέρουμε να ακούμε 
είναι ο καλύτερος τρόπος 
να μάθουμε να μιλάμε 
και να επικοινωνούμε.

19 σχόλια:

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Βασιλική,
Τι ωραία παράθεση!!!
Ομως η αρμονία στις μέρες μας έχει χαθεί παντελώς. Είναι δυσεύρετη και δεν περιζήτητη υποτίθεται, αλλά όλο και υιοθετούμε τις συμπεριφορές που ανέφερες.
Οσο για τη συναισθηματική αρμονία είναι τόσο πρόσκαιρη που τρομάζει...
Τα φιλιά μας.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλησπέρα Βασιλική!
για άλλη μια φορά το άρθρο σου είναι πλήρες, κατανοητό και βοηθά στον επιδιωκόμενο από όλους μας νομίζω στοχο: τη βαθυτερη γνωση τόσο του εαυτού μας αλλά και του Άλλου.
Κι επίσης βοηθάει στο να διώξουμε ακόμα ένα κοματάκι φόβου από μέσα μας και να ανοιξουμε τον εαυτό μας για να απολαυσουμε τη ζωή και την αρμονία μέσα μας και γυρω μας.
Σε ευχαριστώ πολύ
να είσαι πάντα καλά
και εύχομαι αρμονία και πρόοδο
σε όλα τα επιπεδα της ζωής σου

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Εάν "αρμονία" σημαίνει και "ηρεμία", προτιμώ να πετάξω μια πέτρα και να ταράξω τα "λιμνάζοντα" νερά. Έτσι για να μη μουχλιάζουν.

Και αυτή πάλι η επικοινωνία, μαθαίνοντας να ακούμε πρώτα, μάλλον είναι μακρυά από "εδώ", όπου μάλλον επικοινωνούμε διαβάζονας και γράφοντας, χωρίς να μπορούμε, ακόμη και αν το θέλουμε, να παρακολουθήσουμε εκφράσεις προσώπου και χεριών, που παίζουν και αυτά το ρόλο τους.

Ακόμη και μια πρόκληση για ένα απλό καφέ και κουβέντα, μπορεί να αποκαλύψει, ίσως, μερικές άγνωστες πτυχές των συνομιλητών.
Και νομίζω ότι, μετά από τέτοια σειρά αναρτήσεων, μια συνάντηση των bloggers είναι πιο κοντά.
Δυστυχώς η συνάντηση που άρχισε να οργανώνεται για τη άνοιξη, δεν έγινε.
Εκεί θα μπορούσαν να βγουν συμπεράσματα και να δέσουν φιλίες.

Ευχαριστώ, Αγαπημένη μου φίλη, που ορισμένες φράσεις στην ανάρτηση, με βοήθησαν να καταλάβω κουβέντες του παρελθόντος, που πρέπει κάποτε να τις αναφέρω (δεν είναι για τώρα, μιας και ο χρόνος της μπαταρίας μου είναι περιορισμένος. Εκμεταλλεύομαι το wi-fi των κοινόχρηστων χώρων για να "διαβάσω" λίγους φίλους και να "γράψω"...)

ΥΓ: Πάλι με παρέσυρες σε πολυ-λογία!!
Είδες ότι δεν λέμε "πολυ-γραφία", άρα η ομιλία είναι το "σπαθί"...

Διάττων είπε...

Το πρόβλημα είναι ότι σήμερα έχει παρεισφρύσει πολύ ο εγωισμός σε όλες μας τις επιλογές, και πόσο μάλλον στις συναισθηματικές. Συνήθως επιλέγουμε το σύντροφό
μας αποσκοπώντας στο να καλύψουμε τα κενά μας κι όχι επειδή τρέφουμε πραγματικά αισθήματα γι΄αυτόν. Άλλοτε, χρησιμοποιούμε οικονομικά κριτήρια, όταν ο
σύντροφος που έχουμε ως "στόχο" είναι σε πολύ καλύτερη οικονομικά θέση από μας. Υπάρχουν επίσης φορές που "διαμορφώνουμε τις συναισθηματικές επιλογές μας"
επειδή θέλουμε να πάρουμε εκδίκηση. Το θέμα είναι ότι σ' όλες αυτές τις περιπτώσεις - αλλά και σε τόσες άλλες - η Αγάπη δοκιμάζεται! Γι' αυτό και
κατακλυζόμαστε στην εποχή μας από βραχύβιες σχέσεις, από σχέσεις χωρίς περιεχόμενο, χωρίς διάρκεια και χωρίς συναίσθημα. Δεν θέλω να τα τελματώσω όλα -
αλίμονο, υπάρχουν κι οι υγιείς περιπτώσεις - αλλά το πρόβλημα είναι πραγματικά τεράστιο...

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Αστρο - Συμμορίτες

Όταν έχουμε μια καλά δομημένη και ισορροπημένη προσωπικότητα, έχουμε και τη δυνατότητα να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας διατηρώντας την εσωτερική μας αρμονία.
Συμφωνώ ότι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, αφού επηρεαζόμαστε από εξωτερικούς παράγοντες που μπλοκάρουν το συναισθηματικό μας κόσμο.
Συνεχής προσπάθεια χρειάζεται,
με αγάπη και καλή διάθεση πάντα.
Συμμοριτάκια μου σας ευχαριστώ.
Φιλιά, επίσης!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ μου σ’ ευχαριστώ!!!
Όταν αποφασίσουμε να βελτιώνουμε καθημερινά όλα όσα κάνουμε και να σεβόμαστε όλα όσα μας περιβάλλουν, τότε η συμπεριφορά μας και οι πράξεις μας θα μας δίνουν χαρά και απόλαυση. Έτσι, ότι σκεφτόμαστε, ότι λέμε και ότι κάνουμε θα βρίσκονται σε αρμονία.
Σου εύχομαι, επίσης, αρμονία και πρόοδο
με υγεία και αγάπη.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ

Καλέ μου φίλε Δύσπιστε να τα ταράξεις τα νερά, αν η «ηρεμία» αρχίσει να γίνεται μια βαρετή «απραξία»!

Το ζητούμενο είναι η αρμονία που –όπως σίγουρα γνωρίζεις- είναι η αίσθηση που σου δίνει η αντίληψη της ομορφιάς, της ικανοποίησης, της αισθητικής απόλαυσης, της επικοινωνίας, της συμβατότητας.
Το αντίθετο είναι η δυσαρμονία, η ασχήμια, το αταίριαστο.

Βρίσκω καλή την ιδέα της συνάντησης των bloggers. Σίγουρα θα είναι ωφέλιμο κάτι τέτοιο, αφού εκτός από το γράψιμο και το διάβασμα θα μας δοθεί η δυνατότητα να επικοινωνήσουμε προφορικά και οπτικά.
Εγώ θα πρότεινα την οργάνωση μιας ημερήσιας εκδρομής!
Βέβαια, τώρα το καλοκαίρι είναι λίγο δύσκολο να οργανωθούμε με τις άδειες και τις διακοπές… Όμως αφού δεν έγινε την Άνοιξη θα μπορούσε να γίνει κάποια μέρα του Φθινοπώρου.

Να είσαι καλά φίλε Σταύρο και να συνεχίσεις να ταράζεις τα «λιμνάζοντα» νερά… διότι η ροή είναι που δίνει αρμονία στη ζωή.
Καλή συνέχεια!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Diatton

Αγαπητέ Διάττων, πραγματικά, μεγάλο κεφάλαιο ο εγωισμός!
Το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να αποκτήσουμε αυτοκυριαρχία μαθαίνοντας να ελέγχουμε τις επιθυμίες μας, χωρίς να επηρεαζόμαστε από εξωτερικούς παράγοντες ή από εγωιστικές ανάγκες.
Και –σίγουρα- την αρμονία δεν την πετυχαίνουμε προσπαθώντας προσποιητά να ζούμε αρμονικά με τους άλλους, διότι τότε βρισκόμαστε σε διχόνοια με τον εαυτό μας, οπότε πάει περίπατο η αρμονία…
Εξάλλου, η αρμονική συμβίωση είναι μια διαρκής δημιουργία.
Η συναισθηματική αρμονία, που είναι τόσο όμορφη, είναι αυτό το αίσθημα ευφορίας που νιώθουμε όταν συντονιζόμαστε με κάτι υψηλότερο…
Το πρόβλημα είναι τεράστιο –όπως λες και συμφωνώ- αλλά αυτό είναι το κόστος της ανωριμότητάς μας…
Φαίνεται πως χρειαζόμαστε κι άλλα μαθήματα από τη ζωή μέχρι να καταφέρουμε να συντονιστούμε με την αγάπη και να κατακτήσουμε τη συναισθηματική αρμονία.
Να είσαι καλά φίλε μου.

FASOYLAKI είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
FASOYLAKI είπε...

Εχεις δίκιο, αγαπητή Βασιλική, σχετικά με τους παθητικούς χαρακτήρες (όπως αναφέρεις)κλπ, αλλά ίσως θάπρεπε να είναι περισσότερο κατανοητό πως ακόμα και αυτοι οι χαρακτήρες χρειάζονται το σωστό έναυσμα, για να κινήσουν την δραστηριοποίηση τους και να ταρακουνήσουν τα στάσιμα νερά, μια που δεν διαγράφουν τα συμβάντα του παρελθόντος, αλλα μένουν προσκολλημένοι σε αυτό που αγάπησαν στο παρελθόν και το αποκαλούν ... σταθμό ζωής...
Ισως να ήταν έτοιμοι καποτε, και όχι μόνο, να ταράξουν τα ... λιμνάζοντα νερά, όχι για να αποδείξουν ότι δεν είναι απλά προσκολλημένοι στην ηρεμία του ήρεμου ποταμού του βολέματος τους, αλλα για να απολαύσουν αυτό που επιθυμούσαν.
Ισως πραγματικά να ήταν έτοιμοι, να το έλεγαν, να το εννοούσαν, να το έδειχναν, αλλα μπορεί να πιέστηκαν απο εξωγενείς ή καλύτερα απο εσωγενείς βιαστικές και πιεστικές καταστάσεις και να οπισθοχώρησαν.
Θα μπορουσαμε να τους αποκαλέσουμε δειλούς? Θα ήταν αδόκιμη έκφραση για άτομα που πρόσφεραν το ενδιαφέρον και την αγάπη τους.
Εχεις δικιο στο να λες οτι καλο θα είναι να αποκτήσουμε αυτοκυριαρχία, αλλα τα αισθήματα δεν ακολουθούν τις εντολές του εγκεφάλου.
Να σαι καλα.

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Αυτές ήταν οι καλύτερες συμβουλές που διάβασα τελευταία....
Την καλημέρα μου!!!!!

Unknown είπε...

καλησπέρα Βασιλική!σήμερα ανακάλυψα την σελίδα σου και ειλικρινά ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει τον τελευταίο καιρό!Δίνεις υπέροχες συμβουλές και με βοήθησες πάρα πολύ για θέματα που με απασχολούσαν!επίσης έχω να προσθέσω ότι χρησιμοποιείς πολύ πλούσιο και όμορφο λεξιλόγιο!είμαι 20 χρονών και έχω ανάγκη να με συμβουλεύουν άνθρωποι συνειδητοποιημένοι σαν κι εσένα!θα επισκέπτομαι τhν σελίδα φανατικά!!φιλάκια πολλά!! :-)

PISTOS788 είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ...

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger FASOYLAKI

Καλό μου FASOYLAKI καλώς ήρθες.
Συμφωνώ ότι οι παθητικοί χαρακτήρες χρειάζονται κάποιο έναυσμα για να δράσουν και να προχωρήσουν (να ξεκολλήσουν με λίγα λόγια) αφού με την παθητική τους στάση μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν ή στο ψευτοβολικό παρόν, χάνοντας έτσι πολλές ευκαιρίες και κατ' επέκταση καινούργιες χαρές.
Αυτή η συνήθεια του βολέματος είναι που βάζει φρένο στη ζωή μας και μας αποτρέπει -συνήθως- να κάνουμε το επόμενο βήμα...
Η οπισθοχώρηση, ναι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί δειλία στην περίπτωση που αφορά κάποια μεγάλη μας επιθυμία, ειδικά στα αισθηματικά θέματα.
Η ζωή χρειάζεται τόλμη και ρίσκο.
"You have to risk to succeed", όπως λένε και στην Αμερική. Πρέπει να ρισκάρεις για να πετύχεις.
Αυτός που θέλει "την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο" ποτέ δεν πετυχαίνει τίποτα...

Να είσαι κι εσύ καλά.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger stavroulazerva

Σταυρουλίτσα μου σ' ευχαριστώ!
Χαίρομαι που βρήκες χρήσιμη την ανάρτηση.
Καλή εβδομάδα!
Φιλιά!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger sofiamil

Γειά σου sofiamil.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ που ανακάλυψες τη σελίδα μου και βρίσκεις ενδιαφέροντα τα θέματα που αναρτώ.
Χαίρομαι πολύ που -μέσα από τις αναρτήσεις αυτές- βρίσκεις βοήθεια σε κάποιους προβληματισμούς σου.
Ελπίζω να τα λέμε τακτικά.
Φιλιά, επίσης!
Καλή εβδομάδα μικρή μου φίλη.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger PISTOS788

Σ' ευχαριστώ φίλε.
Να είσαι καλά.
Καλή εβδομάδα!

FASOYLAKI είπε...

Μπορεί να μην έχεις άδικο, αγαπητή μου Βασιλική, σχετικά με τις απαντήσεις στον σχολιασμό, αλλά ας μην ισοπεδώνουμε τα πάντα με την έννοια …. της συνήθειας του … βολέματος… που αναφέρεις. Η κάθε περίπτωση στην γήινη ζωή, διαφέρει παντελώς από άλλες. Και μπορεί να μην υπάρχει το σύνδρομο του βολέματος, ή το σύνδρομο της φοβίας τάραξης των υδάτων, αλλά κάποια δόση απογοήτευσης από αυτό που περίμενε κάποιος, από την ώθηση σε βιαστικές κινήσεις, ή από κάποιες υποχρεώσεις που κυνηγούν το παρόν. Φυσικά και θέλει η ζωή ρίσκο, αλλά τουλάχιστον σε μέτρο. Είναι καλό και ίσως εύκολο, το να ρισκάρει κάποιος που βρίσκεται στην εκκίνηση της ζωής του, αλλά δύσκολο και ίσως κάπως χρονοβόρο για κάποιον που πρέπει να ξεκαθαρίσει μερικές υποχρεώσεις του πριν το μεγάλο σάλτο!
Ουδείς λογικός δεν θα σκέφτονταν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Συμφωνώ απολύτως και νομίζω ότι δεν είναι ο στόχος των περισσότερων ανθρώπων αυτό, αλλά θα επιμείνω ότι σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά επί αισθηματικών θεμάτων, όπως ανέφερες εσύ, η οπισθοχώρηση δεν αποτελεί δειλία. Ίσως να είναι αποτέλεσμα πίεσης, απογοήτευσης, ίσως ανάγκη τακτοποίησης υποχρεώσεων μέχρι την απελευθέρωση νου και ψυχής. Ίσως χίλια δυο.
Όπως και να χει, οι αναρτήσεις σου έχουν πολλά στοιχεία από την πραγματικότητα και έχουν την πλήρη αποδοχή όλων.
Να είσαι καλά και καλό καλοκαίρι

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger FASOYLAKI

Αγαπητό FASOYLAKI, σίγουρα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αφού όλοι διαθέτουμε δική μας, ξεχωριστή αντίληψη και κρίση.
Ο ευσεβής πόθος για όλους είναι να καταφέρουμε να τακτοποιήσουμε τις υποχρεώσεις ή εκκρεμμότητες που έχουμε, ώστε να ελευθερώσουμε το νου και την ψυχή απ' ότι μας βαραίνει... για να ζήσουμε σε συναισθηματική αρμονία τη ζωή μας.
Εύχομαι όλα να είναι ή να γίνουν όπως τα επιθυμείς.
Καλό καλοκαίρι, επίσης!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share