Ο κραδασμός των λέξεων

Οι λέξεις έχουν πολλά επίπεδα δράσης

Το νόημα της λέξης
Είναι το πιο προφανές επίπεδο δράσης της κατά το οποίο τη χρησιμοποιούμε για να συνεννοηθούμε, κωδικοποιώντας ήχους που την αποτελούν και στο σύνολό τους σημαίνουν κάτι. Το νόημα μιας λέξης, όμως, δεν περιορίζεται σ’ αυτό. Έχει και μια κρυμμένη δύναμη με βάση την ετυμολογία της. Π.χ., η λέξη «καταστροφή» αποτελείται από το πρόθεμα «κατά» και το ουσιαστικό «στροφή» και φτιάχνει ένα νοητικό αρχιτεκτόνημα που δείχνει πού μας οδηγεί («μας πήρε η κάτω βόλτα»).
Άρα, με το νόημα των λέξεων χτίζουμε μια πραγματικότητα που μπορεί να είναι επικίνδυνη ή γεμάτη ενέργεια.
Αντίθετα, η λέξη «αναγέννηση» αποτελείται από το πρόθεμα «ανά» και το ουσιαστικό «γέννηση» και παραπέμπει στην αναβίωση της ύπαρξης.
Επομένως η «καταστροφή» και η «αναγέννηση», όταν προφερθούν, δημιουργούν μια κατεύθυνση μέσα στο χώρο, σηματοδοτούν πώς θα κινηθεί ο εγκέφαλός μας.

Το ενεργειακό φορτίο
Οι λέξεις εκτός από το νόημά τους φορτίζονται και ενεργειακά. Σπανίως μια λέξη είναι «άχρωμη» και «άοσμη». Φέρει την ενέργειά μας. Μπορεί δηλαδή να είναι φορτισμένη και να κουβαλά την ψυχική μας κατάσταση (αγάπη, μίσος, λύπη, ενθουσιασμό, συμπάθεια, ειρωνεία κ.λπ.).
Τα φωνήεντα και τα σύμφωνα δημιουργούν μια ζωντανή συχνότητα που διαπερνά το συνομιλητή μας.
Αυτός ο κραδασμός ενδυναμώνεται από τα συναισθήματά μας, ανεξάρτητα από το νόημά της. Έτσι, μπορούμε να πούμε σε κάποιον «Σ’ αγαπώ πολύ» εκπέμποντας κραδασμό μίσους ή ειρωνείας. Ή να πούμε «Είσαι κακό παιδί» και να εκπέμπουμε παρ’ όλα αυτά στοργή και συμπάθεια.
Τις λέξεις πρέπει να τις προφέρουμε με ενεργειακή δύναμη και δυναμικά, όχι αδιάφορα, αλλά και με συναισθηματική καθαρότητα.
«Παν σώμα απορροφά τους παλμούς τους οποίους δύναται να εκπέμψει».
Αυτό σημαίνει πως όταν φορτίζουμε μια λέξη αρνητικά και τη στέλνουμε σε κάποιον, κατ’ αρχήν την απορροφούμε εμείς. Οι λέξεις που πληγώνουν άλλους, έχουν αφήσει ψυχικές ουλές και πάνω μας.

Ο στόχος της λέξης
Κάθε λέξη που προφέρουμε, εκτός από το νόημα και τον κραδασμό της, έχει και ένα στόχο. Οι στόχοι των λέξεων ποικίλουν: μπορεί να θεραπεύσουν, να χαλαρώσουν, να συκοφαντήσουν, να εκνευρίσουν, να περιφρονήσουν, να κινητοποιήσουν, να συγχωρήσουν κ.λπ.
Όσο πιο καθαρός είναι ο στόχος στο νου μας και όσο πιο θετικό το περιεχόμενό τους, τόσο πιο κοντά είμαστε στη δύναμη του πρώτου Λόγου.

Οι ζωντανές λέξεις

«Γεια σου, τι κάνεις;». Μια φράση χιλιοειπωμένη που τις περισσότερες φορές όμως μοιάζει νεκρή και άψυχη, χωρίς ενδιαφέρον. Οι λέξεις έχουν αξία όταν είναι ζωντανές, πάλλονται από ζωή και ενέργεια. Ας δούμε πώς μπορούμε να ζωντανέψουμε μια λέξη ή φράση.
- Έχουμε ξεκάθαρο μέσα μας το στόχο της λέξης. Το τι θέλουμε να προκαλέσει προς τη θετική βέβαια κατεύθυνση (να θεραπεύσει, να παροτρύνει κ.λπ.) και βλέπουμε αυτόν το στόχο μπροστά μας σαν μια εικόνα που έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
- Επιλέγουμε τη λέξη ή τις λέξεις που περιγράφουν και αντιπροσωπεύουν αυτόν το στόχο άμεσα και απλά. Αν είναι σπάνιες ή αμφίσημες, μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Και οι πιο απλές λέξεις, αν ζωντανέψουν, είναι αποτελεσματικές.- Φορτίζουμε τη λέξη συναισθηματικά. Νιώθουμε ότι οι λέξεις μας εκπέμπουν τον ψυχισμό μας. Τις βλέπουμε χρωματισμένες απ’ αυτά που νιώθουμε και σαν πρεσβευτές του εαυτού μας.
- Εκφέρουμε σωστά τις λέξεις. Η εκφορά παίζει σημαντικό ρόλο, γιατί θα δημιουργήσει τον κραδασμό επίδρασης στο συνομιλητή μας.
Πρέπει να είναι:
Καθαρή, χωρίς «μασήματα» των φθόγγων, και αργή, ώστε να ακουστούν και να δονήσουν τα φωνήεντα.
Ρυθμική
Οι φράσεις δεν πρέπει να έχουν χασμωδίες (π.χ. εεε ή χμμμ) ή δισταγμούς, κομπιάσματα, ακραίες παύσεις. Πρέπει να βγαίνουν αβίαστα.
Με διακύμανση της φωνής
Για να φορτιστεί μια λέξη, απαιτούνται διακυμάνσεις της φωνής, δονήσεις ενδυνάμωσης. Αν πούμε τις σημαντικές λέξεις μας επίπεδα, άχρωμα, δεν εκπέμπουν την κρυμμένη τους δύναμη. Τονίζουμε τη συλλαβή με τον τόνο. Αφήνουμε τα φωνήεντα να αντηχήσουν, τα σύμφωνα να κρατούν τον ξεχωριστό ήχο τους. Π.χ. η φράση «Σ’ αγαπώ» στην κραδασμική της μορφή είναι «Σσσσ’ ααγαπώωω». Το σ και το α στην αρχή είναι τονισμένα, δίνοντας μια δυναμική στη λέξη. Το ω, τονισμένο στο τέλος, κρατάει μια αντήχηση σαν να παρατείνεται. Ένα τέτοιο «σ’ αγαπώ» «εμβολίζει» το δέκτη.

Επαναλαμβανόμενη
Μια λέξη δυναμώνει αν την επαναλάβουμε αρκετές φορές σε πολλές φράσεις. Η επανάληψή της δημιουργεί μια κραδασμική «οδό», που της δίνει βάθος, τη χαράζει στο μυαλό του συνομιλητή μας.
Η ώθηση της λέξης
Τέλος, εκπέμπουμε τη λέξη «ωθώντας» την στο συνομιλητή μας σαν να τη σπρώχνουμε. Δεν τη λέμε απλώς, αλλά τη βλέπουμε να γεφυρώνει το κενό ανάμεσά μας.

Λέξεις και φράσεις μας επηρεάζουν:

Μην ξαναπείτε

Ξεχνάω εύκολα. Δεν θυμάμαι. Δεν μπορώ. Δεν είναι στο χέρι μου. Τι να κάνω; Δύσκολα τα πράγματα. Ζορίζομαι. Δεν μου αρέσει αυτό που κάνω. Είναι μάταιο. Δεν λύνεται με τίποτα! Θα τα παρατήσω. Δεν είμαι εγώ γι’ αυτά. Μη χάνεις το χρόνο σου. Δεν αντέχω άλλο. Δεν ξέρω τι θέλω. Δεν βαριέσαι Δεν αλλάζει ο κόσμος. Φτου, πάλι τα ίδια. Θα τρελαθώ. Δεν έχω τύχη. Αλλά και βρισιές, βλαστήμιες και αρνητικά σχόλια για την επιτυχία των άλλων.
- Όλα εγώ τα κάνω! Δεν σε καταλαβαίνω. Τρελάθηκες; Άντε παράτα με. Είσαι στα καλά σου; Μη με καταστρέψεις. Θα σε καταστρέψω. Δεν πάει άλλο. Φύγε να μη σε βλέπω. Πάλι τα ίδια; Ο καθένας για τον εαυτό του. Κόψε το λαιμό σου. Μη με ζαλίζεις. Δεν με σκέφτεσαι. Είσαι αχάριστος, βλάκας, ανυπόφορος (γενικά αρνητικούς χαρακτηρισμούς). Αλλά και τις λέξεις κούραση, άκεφος, νεύρα, ουφ, ναι μωρέ, καααλά και αρνητικά σχόλια για τις σχέσεις άλλων ανθρώπων.
- Δεν είμαι καλά. Νιώθω χάλια. Θα αρρωστήσω. Θα πεθάνω. Δεν έχω δύναμη. Φοβάμαι μην κολλήσω. Θα βγάλω τον καρκίνο. Θα πάθω εγκεφαλικό! Δεν έχω ελπίδα. Άσ’ τα να πάνε. Δεν θα ξαναγίνω καλά. Αλλά και επιφωνήματα (ωχ, αχ) και αρνητικά σχόλια για την υγεία άλλων.

Αλλά να λέτε
Είμαι συγκεντρωμένος/-η. Μπορώ! Είναι στο χέρι μου. Βρίσκω πάντα τη λύση. Η ζωή μου δίνει ευκαιρίες. Πάντα τα καταφέρνω. Ό,τι κι αν συμβεί, είναι για καλό. Έχω συγκεκριμένο στόχο. Μου αρέσει η δουλειά μου. Χαίρομαι να εργάζομαι. Δεν πειράζει, θα λυθεί. Από εμένα εξαρτάται. Να δοκιμάσουμε πάλι. Τίποτα δεν χάθηκε. Ας το δούμε από την αρχή. Ας μείνουμε ήρεμοι. Υπάρχει τρόπος. Αλλά και λόγια που ενδυναμώνουν θετικά και τους άλλους.
- Θέλω να είμαστε μαζί. Εγώ είμαι εδώ. Μην ανησυχείς. Δεν πειράζει, όλοι κάνουν λάθη. Σε καταλαβαίνω. Θέλω να σε καταλάβω. Νιώθω όμορφα μαζί σου. Χαμογέλασε! Είμαστε ένα! Εδώ είμαι εγώ, αν με χρειαστείς. Είσαι έξυπνος, καλός, όμορφος. Μαζί μπορούμε τα πάντα. Μου αρέσει αυτό που είπες. Έχεις ωραίες ιδέες. Σ’ ευχαριστώ. Σε συγχωρώ. Αλλά και τις λέξεις αγάπη, φως, δύναμη, στοργή, τρυφερότητα, πάθος και θετικά σχόλια για τις σχέσεις των άλλων ανθρώπων.
- Είμαι καλά. Δεν αρρωσταίνω. Φροντίζω τον εαυτό μου. Είμαι δυνατός. Νιώθω γεμάτος ζωή. Αγαπώ το σώμα μου. Αγαπώ τη ζωή. Μέσα μου υπάρχει η θεραπεία. Αλλά και θετικά σχόλια για την υγεία άλλων.

Επομένως, είμαστε πιασμένοι σ’ ένα δίχτυ κραδασμών των λέξεων που έχουμε πει κι έχουμε ακούσει και η δόνησή του επηρεάζει τη συμπεριφορά μας, τις επιλογές και την ευτυχία μας!

Πόσες λέξεις σπαταλάμε αλόγιστα κάθε μέρα!

Κι όμως, δεν κατανοούμε πλήρως το νόημά τους και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωή μας καθρεφτίζεται μέσα τους!