14.11.09

O μοναδικός, πραγματικός μας χρόνος

Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου
τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή...
 
Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει, 
όχι απαραίτητα κάποιος που βρίσκει.

Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα 
τι είναι αυτό που ψάχνει.

Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο 
η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.

Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ.

Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματα του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε.

Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.

Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.

Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκυψε στην επιθυμία του να ξαποστάσει για λίγο σ' εκείνο το μέρος.

Ο ερευνητής πέρασε την είσοδο κι άρχισε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα δέντρα.

Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την πεταλούδα, σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου αυτού παραδείσου.

Τα μάτια του, όμως, ήταν μάτια ερευνητή, κι ίσως γι' αυτό ανακάλυψε εκείνη την επιγραφή πάνω σε μια απ' τις πέτρες:
Αμπντούλ Ταρέγκ: έζησε 8 χρόνια, 6 μήνες, δύο εβδομάδες και 3 μέρες.

Τρόμαξε λίγο συνειδητοποιώντας ότι εκείνη η πέτρα δεν ήταν απλώς μια πέτρα: ήταν μια ταφόπλακα.

Λυπήθηκε όταν σκέφτηκε ότι ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας ήταν θαμμένο σ' εκείνο το μέρος.

Κοιτάζοντας γύρω του ο άνθρωπος είδε ότι και η διπλανή πέτρα είχε μια επιγραφή.
Πλησίασε να τη διαβάσει.
Έλεγε: Γιαμίρ Καλίμπ: έζησε 5 χρόνια, 8 μήνες και 3 εβδομάδες.

Ο ερευνητής αισθάνθηκε φοβερή συγκίνηση.

Αυτό το πανέμορφο μέρος ήταν νεκροταφείο, και κάθε πέτρα ήταν ένας τάφος.

Μία μία, άρχισε να διαβάζει τις πλάκες.

Όλες είχαν παρόμοιες επιγραφές: ένα όνομα και τον ακριβή χρόνο ζωής του νεκρού.

Αλλά αυτό που τον τάραξε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος που είχε ζήσει τον πιο πολύ καιρό, μόλις που ξεπερνούσε τα έντεκα χρόνια...

Νικημένος από μια αβάσταχτη θλίψη, έκατσε κι άρχισε να κλαίει.

Ο φύλακας του νεκροταφείου που περνούσε από εκεί τον πλησίασε.
Τον κοίταξε να κλαίει για λίγο σιωπηλός, και μετά τον ρώτησε αν έκλαιγε για κάποιον συγγενή.

«Όχι, για κανέναν συγγενή» είπε ο ερευνητής.
«Τι συμβαίνει σ' αυτό το χωριό;
Τι πράγμα φοβερό έχει αυτός ο τόπος;
Γιατί έχει τόσα πολλά νεκρά παιδιά θαμμένα σ' αυτό το μέρος;
Ποια είναι η τρομερή κατάρα που βαραίνει αυτούς τους ανθρώπους και τους έχει υποχρεώσει να φτιάξουν ένα νεκροταφείο για παιδιά;»

Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε και είπε:

«Μπορείτε να ηρεμήσετε. Δεν υπάρχει τέτοια κατάρα.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εδώ έχουμε ένα παλιό έθιμο.
Θα σας εξηγήσω ...

»Όταν ένας νέος συμπληρώνει τα δεκαπέντε του χρόνια, οι γονείς του του χαρίζουν ένα τετράδιο όπως αυτό που έχω εδώ, για να το κρεμάει στο λαιμό. Είναι παράδοση στον τόπο μας.
Από τη στιγμή εκείνη κι έπειτα, κάθε φορά που κάποιος απολαμβάνει έντονα κάτι, ανοίγει το τετράδιο και σημειώνει:

Στα δεξιά, 
αυτό που απόλαυσε. 

Στ' αριστερά, 
πόσο χρόνο κράτησε η απόλαυση.

»Έστω ότι γνώρισε μια κοπέλα και την ερωτεύτηκε.
Πόσο κράτησε το μεγάλο αυτό πάθος και η χαρά της γνωριμίας τους;
Μια εβδομάδα; Δύο; Τρεις και μισή:»

»Και μετά, η συγκίνηση του πρώτου φιλιού, η θαυμάσια ευχαρίστηση του πρώτου φιλιού...
Πόσο κράτησε;
Μόνο το ενάμισι λεπτό του φιλιού; Δύο μέρες; Μια εβδομάδα;

»Και η εγκυμοσύνη, και η γέννηση του πρώτου παιδιού;

»Και ο γάμος των φίλων;

»Και το ταξίδι που πάντα ήθελε;

»Και η συνάντηση με τον αδελφό που γυρίζει από μια μακρινή χώρα;

»Πόσο κράτησε στ' αλήθεια η απόλαυση αυτών των αισθήσεων;

»Ώρες; Μέρες;

Έτσι, συνεχίζουμε να σημειώνουμε στο τετράδιο 
κάθε λεπτό που απολαμβάνουμε ... 
Κάθε λεπτό.

»Όταν κάποιος πεθαίνει, έχουμε τη συνήθεια να ανοίγουμε το τετράδιό του και να αθροίζουμε το χρόνο της απόλαυσης για να τον γράψουμε πάνω στον τάφο του.

Γιατί αυτός είναι για εμάς ο μοναδικός 
και πραγματικός χρόνος 
ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ»




Από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι  
«ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ» 



Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

35 σχόλια:

korinoskilo είπε...

φοβερο αν το αναλογιστεις!!!!

μεγαλειο καθε δευτερολοπτο χαρας!!!!


ευχαριστω


καλο βραδυ καλη κυριακη

Σταυρούλα είπε...

Ωχ,Βασιλική μου δύσκολα τα πράγματα!
Πόσα χρόνια πιστεύεις ότι θα γράφονταν πάνω από τις δικές μας πλάκες;Πραγματικά ιστορίες για να μας κάνουν να σκεφτούμε.Φιλιά,καλή Κυριακή να έχεις!

Πόπη είπε...

Μπράβο βρε Βασιλική, πολύ ωραία ιστορία για να προβληματιστεί κανείς και να καταλάβει τι αξίζει πραγματικά σ'αυτή τη ζωή.
Και όλα τα άλλα βιβλία του Χόρχε Βπουκάϊ είναι επίσης πολύ ωραία...
Την καλησπέρα μου στην αδερφή σου, τις ευχές μου και την αγάπη μου.
Καληνύχτα.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Πολύ χαίρομαι που ένας, άγνωστος σε μένα, συγγραφέας, δικαιώνει ένα από τα "πιστεύω" μου, που λέει:
Ζήσε όσο πιο έντονα μπορείς και απόλαυσε όλες τις στιγμές, ακόμη και τις κακές.
Βασιλική μου, πάλι έσκισες
Να'σαι καλά
Καλή Κυριακή

tzeni είπε...

Καλή σου μέρα Βασιλική. Φανταστική η ιστορία και μας βάζει να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε. Να είσαι καλά.
Καλή Κυριακή
Τζένη

BlueRose είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση Βασιλική μου - έστω και αν ψάχνοντας σε δύό ώρες ζωής, βρίσκουμε μέσα και κάποιες μικρές η μεγάλες αυταπάτες ... και αυτές καλές ήτανε, γιατί μας δίδαξαν τι σημαίνει ζωή οι στιγμές που ζήσαμε δεν ξεγίνονται Γιατί η έκφραση ζωής φαίνεται να υπάρχει ανεξάρτητα από τα μικρά κίνητρα και σκέψεις μας .. Ίσως τελικά να μην είναι δεμένη στο άνθρωπο, άλλα να βγαίνει από τον άνθρωπο σαν έκφραση δημιουργίας .. το παράδοξο είναι ότι ταυτόχρονα πλάθει τον άνθρωπο από τον οποίο βγαίνει, όπως κάθε αποκάλυψη..

Μια πολύ όμορφη μέρα να έχεις, και πολλές όμορφες στιγμές ζωής..

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο!
Θα το εφαρμόσω κι εγώ.
Σ'ευχαριστούμε για την όμορφη ανάρτηση.
Καλημέρα:)

mia maria είπε...

Για άλλη μια φορά μια καταπληκτική ανάρτηση! Πόσο χαίρομαι κάθε φορά που σε "βρίσκω"! Καλημέρα και καλή Κυριακή!

Διάττων είπε...

Οι τελευταίες τρεις γραμμές δίνουν το νόημα της ανάρτησής σου αλλά κι ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ! Ειλικρινά, μ' αρέσει το περιεχόμενο των αναρτήσεών σου!

Καλή Κυριακή αγαπητή Βασιλική!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Βασιλικη μου αυτη ειναι η σχετικοτητα του χρονου.Η μοναδικοτητα της στιγμης μετραει και αξιζει μια αιωνιοτητα,ακομα κι αν κρατησει ενα μολις λεπτο.Ο αληθινος χρονος ειναι η συμπυκνωση του χρονου που περναει και καταγραφεται στο ημερολογιο.Και αυτο μας το περιεγραψε θαυμασια ο συγγραφεας σου,σ'αυτη την ιστορια.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η korinoskilo

Πραγματικά Έλενα!
Κάθε δευτερόλεπτο...

Καλό βράδυ
Καλή εβδομάδα να έχουμε
με πολλές χαρούμενες ώρες!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Σταυρούλα

Σταυρούλα μου στο χέρι μας είναι να βλέπουμε τα πράγματα με πιο χαρούμενη διάθεση (όσο γίνεται) και να μάθουμε να απολαμβάνουμε τις ομορφιές της ζωής στα απλά πράγματα.
Ας σκεφτούμε λίγο...

Καλή και χαρούμενη εβδομάδα!

Truthseeker.Vasiliki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Truthseeker.Vasiliki είπε...

Ανώνυμος Ο/Η Πόπη

Πόπη μου χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση.
Πραγματικά αξίζει να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε...
Ο Χόρχε Μπουκάϊ είναι ένας από τους αγαπημένους μου ψυχοθεραπευτές-συγγραφείς.

Σ' ευχαριστούμε για τις ευχές και την αγάπη σου.

Να είσαι πάντα καλά!
Καλό βράδυ
και καλή εβδομάδα
με υγεία και αγάπη!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ

Σ' ευχαριστώ φίλε Σταύρο.
Κι εγώ χαίρομαι που γνωρίζεις τον συγγραφέα που δικαιώνει αυτό το όμορφο "πιστεύω" σου.
Η ζωή έχει αξία μόνο όταν τη ζούμε!

Καλό βράδυ
και καλή εβδομάδα!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η tzeni

Τζένη μου σ' ευχαριστώ.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία και σε προβλημάτισε.

Να είσαι καλά,
Καλή εβδομάδα
με υγεία και πολλές χαρούμενες στιγμές.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η BlueRose

Χριστιάνα μου σ' ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο που μας άφησες και χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση.

Έτσι είναι η ζωή μας, γεμάτη στιγμές που πέρασαν και δεν ξαναέρχονται και στιγμές που ζούμε τώρα.
Ας φροντίσουμε να κάνουμε όσο πιο όμορφες και χαρούμενες τις στιγμές που ζούμε τώρα, γιατί αυτή είναι η ζωντανή πραγματικότητά μας.

Σου εύχομαι μια δημιουργική
και χαρούμενη εβδομάδα!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Χρωματιστή

Χρωματιστή μου φίλη σ' ευχαριστώ κι εγώ...
Όλοι μας να έχουμε καλή διάθεση και να μάθουμε να απολαμβάνουμε τις μικρές χαρές της ζωής.

Καλό βράδυ
και καλή, χαρούμενη εβδομάδα!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η big mama

Καλώς τη μεγάλη μαμά μας...
Κι εγώ χαίρομαι κάθε φορά που με επισκέπτεσαι αγαπημένη big mama!

Να είσαι καλά
Καλή εβδομάδα
με πολλές χαρές σου εύχομαι!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Diatton

Ο χρόνος που χαιρόμαστε και απολαμβάνουμε είναι ο πραγματικός μας χρόνος σ' αυτή τη ζωή.
Μακάρι να το καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι, ο κόσμος θα γίνει πιο όμορφος και αληθινός!

Σ' ευχαριστώ αγαπητέ Διάττων.
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα
γεμάτη όμορφες και χαρούμενες στιγμές.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η ΓΙΑΝΝΑ

Γιάννα μου, μου άρεσε πολύ το σχόλιό σου για τη σχετικότητα, τη συμπύκνωση του χρόνου και τη μοναδικότητα της στιγμής που αξίζει μια αιωνιότητα.

Αυτό αξίζει να το σκεφτούμε όλοι!

Σου εύχομαι μια όμορφη
και χαρούμενη εβδομάδα!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Κρίμα που δεν το διαβάσαμε το ΣΚ!
Εξαιρετικό είναι αφού σου προτρέπει επίμονα το νου..
Καλή σου μερα και καλή εβδομάδα.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Αστρο - Συμμορίτες

Ποτέ δεν είναι νωρίς και ποτέ δεν είναι αργά να μάθουμε να εκπαιδεύουμε και να χρησιμοποιούμε το νου...
αγαπητά μου Συμμοριτάκια!

Να είστε καλά,
Καλή εβδομάδα!

Savvina είπε...

Πολύ ωραίο βιβλίο.
Αξίζει να το αγοράσεις.
Σε ευχαριστώ VASILIKI, που κάτι νέο με μαθαίνεις.
Να είσαι καλά.
Καλό σου ξημέρωμα.
Καλή εβδομάδα να έχεις.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

Skouliki είπε...

Η ιστορια ειναι αξιολογη και σε κανει να αναρωτιεσαι για πολλα
για μενα ερευνητης εκτος απο αυτο που λες στηνα ρχη που το βρισκω απολυτως σωστο για μενα λοιπον ερευνητης ειναι ο δρομος που σε οδηγει στην προσωπικη σου ευτυχια

καλη βδομαδ α

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Ονειρικό !
Μπράβο
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα!Αυτή την ιστορία την άκουσα για πρώτη φορά από την ψυχολογο μου.Ο Μπουκάι είναι υπέροχος καθώς και το τελευταίο του βιβλίο,Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Savvina

Savvina μου χαίρομαι για την επικοινωνία μας.
Αξίζει το βιβλίο αυτό, όπως και τα υπόλοιπα του Χόρχε Μπουκάι.
Για όσους δεν έχουν χρόνο για διάβασμα, θα κάνω κατά διαστήματα και άλλες αναρτήσεις με σχετικά θέματα από τα βιβλία του.

Να είσαι καλά φίλη μου,
καλό βράδυ.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Ω! Τον αγαπητό μου φίλο SKPOYTZAKO!
Χαίρομαι που σου άρεσε και τα λέμε.

Να είσαι κι εσύ καλά,
Καλό βράδυ.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Skouliki

Skoylik-άκι μου χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία και σε έβαλε σε σκέψεις.

Φιλιά πολλά,
καλό σου βράδυ.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η λυγερη

Λυγερή μου καλώς την!

Και οι τρεις ιστοσελίδες σου είναι υπέροχες και αξιολόγες.
Η δύναμη που διαθέτεις είναι αξιοθαύμαστη και η προσπάθεια που κάνεις είναι αξιέπαινη.

Σ' ευχαριστώ,
Να είσαι καλά,
καλό βράδυ.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Με τα φτερά της ψυχής

Ειρήνη μου γλυκιά καλώς την!
Εγκρίνω την ψυχολόγο σου που σου λέει τέτοιες ιστορίες!
Πραγματικά, όλα τα βιβλία του Μπουκάι είναι υπέροχα, διδακτικά και γεμάτα αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή.

Χαίρομαι για την επίσκεψη,
Σου εύχομαι τα καλύτερα
και καλή δύναμη φίλη μου.

Ρούλα είπε...

καλησπέρα με φιλάκια στις αδερφούλες!
Βασιλική μου αν μάθουμε να εκτιμάμε το κάθε δευτερόλεπτο του δώρου που λέγεται ζωή,θα προσθέταμε στις απολαύσεις και τα πιο απλές, καθημερινές στιγμές,που τις περισσότερες φορές τις θεωρούμε αυτονόητες ενώ για κάποιους συνανθρώπους μας είναι άπιαστο όνειρο!
εμείς οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία το έχουμε εμπεδώσει και είμαστε ευγνώμονες για την ψυχοθεραπευτική δράση της δουλειάς μας,τόσο στους ασθενείς αλλά κυρίως για μας τους ίδιους.
Η ζωή είναι ωραία,αρκεί να την δεις μέσα από το φίλτρο της αισιοδοξίας!
σας φιλώ

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Ο/Η Ρούλα

Έτσι είναι Ρούλα μου.
Εσείς, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, γνωρίζετε καλύτερα πόση αξία έχουν οι μικρές καθημερινές απολαύσεις, που για πολλούς συνανθρώπους μας θεωρούνται δεδομένες και αυτονόητες.
Ας εκτιμήσουμε το κάθε δευτερόλεπτο που μας δόθηκε να ζήσουμε.
Ας αγαπήσουμε όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που έχουμε να διαχειριστούμε, αφού μέσα από αυτά αποκτούμε δύναμη και σοφία.

(Περνάμε δύσκολη φάση με τις χμθ της αδελφής μου,
αλλά πιστεύουμε ότι θα το νικήσουμε το θηρίο).

Ευχαριστούμε για τα φιλάκια
και ανταποδίδουμε!
Καλό βράδυ.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share