ΕΤΣΙ!..... Ε;....Στην άκρη του χωριού ζούσε ένας μεσόκοπος άνδρας ήσυχα και απλά.
Καλλιεργούσε ένα μικρό περιβόλι με φρούτα και λαχανικά, ψάρευε πότε-πότε στην λίμνη της περιοχής και έλεγε απλές κουβέντες για τα σύννεφα και τα πουλιά.
Κάποια στιγμή, ένα κορίτσι του χωριού μένει έγκυος από συχωριανό, νεαρό ψαρά .
Ο νέος που ήταν φτωχός, άπειρος και ευθυνόφοβος... όταν το έμαθε τρομοκρατήθηκε! και είπε: Δεν....
Πέρασε ο καιρός... Όταν φούσκωσε αρκετά η κοιλιά της κοπέλας και έγινε ολοφάνερη η εγκυμοσύνη, ο πατέρας της άρχισε να την ανακρίνει.
Αυτή όμως δεν ήθελε να προδώσει τον φίλο της, οπότε για να ξεφορτωθεί τις πιέσεις του πατέρα της, είπε πως
είναι υπεύθυνος ο άνδρας
που ζούσε στην άκρη του χωριού.
Όταν γεννήθηκε το μωρό, ο πατέρας του κοριτσιού χωρίς δεύτερη σκέψη το αρπάζει... και του το πάει λέγοντας: -Χαμένε!!! είσαι ο πατέρας αυτού του βρέφους ... πάρε το λοιπόν και ανάλαβε να το μεγαλώσεις...
-Έτσι!... ε;
(απάντησε ο άνθρωπος που ζούσε στην άκρη του χωριού)
Πήρε το μωρό και το μεγάλωνε...
Ο νεαρός, πραγματικός πατέρας, που έβλεπε τα λυπημένα λοξά ματάκια του κοριτσιού, στρώθηκε στη δουλειά και φτιάχτηκε κάπως οικονομικά, πριν περάσουν τρία χρόνια, απόχτησε και το θάρρος! Πάει στους γονείς της κοπέλας και αποκαλύπτει την αλήθεια για το παιδί, καθώς και την απόφαση του να φτιάξει σπίτι για την οικογένεια του. Ο πατέρας της νεαρής, η κοπέλα και ο καλός της πάνε τώρα όλοι μαζί, στην άκρη του χωριού...
-Δεν είναι δικό σου το παιδί! λάθος κάναμε... δώστο! πίσω στους πραγματικούς του γονείς.
-Έτσι !... ε;
(λέει ο άνθρωπος που ζούσε ήσυχα κι απλά...)
και δίνει το παιδί στο νεαρό ανδρόγυνο.
Στο χωριό οι άνθρωποι συζητούσαν για καιρό το γεγονός ... Άλλοι τον θεωρούσαν χαζό
Άλλοι δειλό
Και άλλοι σοφό
τον άνθρωπο που ζούσε
στην άκρη του χωριού.
Εσείς; Πώς τον κρίνετε ;
(Μια εντυπωσιακή κινέζικη ιστορία
που διάβασα πριν αρκετά χρόνια
και θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας)
20 σχόλια:
μάλλον σοφό, δεχόταν τη ζωή, κάθε τι συνέβαινε για κάποιο λόγο, εκείνος ήταν ικανός να ανταπεξέλθει και στις αναποδιές, ανέλαβε ακόμη και ευθύνες που δεν του αναλογούσαν αγόγγιστα, κέρδισε από αυτές, μπορεί και να πληγώθηκε αλλά αυτά που κέρδισε σαφώς ήταν περισσότερα και πάνω από όλα απέδειξε οτι αξίζει να λέγεται άνθρωπος
Σοφό, μεγαλόψυχο.
Μεγαλόψυχο και ανθρώπινο!
Σοφό...
Πόσο εύκολα κρίνουμε οι άνθρωποι άλλους ανθρώπους και τους καταδικάζουμε...
Εγώ θα τον χαρακτήριζα όπως ακριβώς λέει η επικεφαλίδα, "Ο Άνθρωπος Που Ζούσε Στην Άκρη Του Χωριού". Γιατί όταν ζει κανείς στην άκρη (του χωριού), κι ίσως κάπως απομονωμένος, ενδεχομένως να του λείπουν παραστάσεις...
Σοφό πάντως δε θα τον χαρακτήριζα με τίποτα γιατί όσο εύκολα πήρε το παιδί άλλο τόσο εύκολα το έδωσε... Κι αυτή η επανάληψη του "έτσι, ε;"...
Βασιλική την καλημέρα μου και καλή Κυριακή εύχομαι...
μ' άρεσε η ανάρτηση αν και δεν χρειάζεται να χαρακτηρίσω τον άνθρωπο!!! ήταν όπως ήταν και είναι δεχτό όπως κι αν ήταν!
χάρηκα που βρήκα ένα blog με τέτοιο τίτλο αν και αυτό είναι το πρώτο κομμάτι που διάβασα.... σπεύδω να διαβάσω κι άλλα...
Λατρεύω αυτές τις παροιμίες του Ζεν... είναι ικανές να γκρεμίσουν προς στιγμή την λογική μας ... αλλά πιστοί στις παραστάσεις μας επιστρέφουμε δριμύτεροι.
Όλοι είμαστε σε θέση να τον ονομάσουμε σοφό... αλλά ποιος από εμάς θα ακολουθούσε αυτά τα βήματα;
Και καθότι διαχρονική η ιστορία... και αν ο κόσμος επί της ουσίας του έχει αλλάξει ελάχιστά... τότε μάλλον λείπουν οι σοφοί από αναμεσα μας...
Blogger Ο/Η ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ
Γαστεροπλήξ μου, πολύ σωστά.
Ο λιγομίλητος αυτός άνθρωπος είχε αυτάρκεια και μπορούσε να υποστηρίξει την αρμονία της κοινωνίας που ζούσε.
Άρα ήταν ένας ανιδιοτελής και σοφός άνθρωπος.
Να είσαι καλά.
Καλό βράδυ.
Blogger Ο/Η ippoliti_ippoliti
Καλώς την ippoliti_ippoliti.
Πράγματι, εκτός από σοφός ήταν και μεγαλόψυχος!
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε καλοί και θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι, αλλά οι πράξεις μας απέχουν πολύ από τις προθέσεις μας...
Αυτός το απέδειξε και όταν το πήρε το μωρό και όταν το παρέδωσε, χωρίς πολλές κουβέντες.
Καλό βραδάκι να έχεις.
Blogger Ο/Η Betty's Cuisine
Μπέττυ μου έτσι είναι.
Ενώ, βλέπουμε αντίθετα, ο πατέρας της κοπέλας, πήρε το νεογέννητο από τη μάνα του και το πήγε να το μεγαλώσει ένας μεσόκοπος, φτωχός "πατέρας" που τον αποκαλούσε "χαμένο"!
Βλέπουμε πως, ο άνθρωπος κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από τα λόγια του.
Καλό βράδυ σου εύχομαι.
Blogger Ο/Η kiki
Ακριβώς έτσι είναι Κική μου.
Πόσο εύκολα κρίνουμε τους ανθρώπους και παίρνουμε λάθος αποφάσεις...
Ας μας βάλει αυτή η ιστοριούλα σε σκέψεις και ας αναθεωρούμε τη στάση μας κάποιες φορές...
Να είσαι καλά,
καλό βράδυ.
Blogger Ο/Η Diatton
Φίλε Διάττων, ο άνθρωπος αυτός "που ζούσε στην άκρη του χωριού" είχε πολλά χαρίσματα.
Ήταν ένας λιγομίλητος, αλλά ολοκληρωμένος άνθρωπος.
Μπορούσε να απολαμβάνει τη ζωή και μόνος του και με παρέα.
Αυτό μας δείχνει το γεγονός ότι, όσο εύκολα το δέχτηκε το μωρό, άλλο τόσο εύκολα το έδωσε στους πραγματικούς του γονείς.
Δεν αναστατώθηκε, δεν πανικοβλήθηκε από το γεγονός ότι θα μεγάλωνε ένα ξένο παιδάκι, παρόλο που αυτό θα τον έβγαζε από τους ρυθμούς της ζωής του, από τις συνήθειές του...
Αλλά και χωρίς το παιδί, ο άνθρωπος αυτός "που ζούσε στην άκρη του χωριού" μπορούσε να γεμίζει τη ζωή του με ενδιαφέρουσες πράξεις, αφού είχε τη δύναμη να προσφέρει την αγάπη του ανιδιοτελώς.
Να είσαι καλά,
Καλό κυριακάτικο βράδυ σου εύχομαι.
OpenID Ο/Η simela
Συμέλα μου χαίρομαι που ήρθες.
Σε καλωσορίζω στην ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ και ελπίζω να βρεις πολλά ενδιαφέροντα θέματα να διαβάσεις.
Πολύ σωστή η παρατήρησή σου.
Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και καλό να τον δεχόμαστε γι' αυτό που είναι και όχι γι' αυτό που θα θέλαμε να είναι.
Να τα ξαναπούμε.
Καλό σου βράδυ.
Blogger Ο/Η ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ
ΟΔΟΙΠΟΡΕ μου, καλώς τον.
Πραγματικά, οι παροιμίες του ΖΕΝ έχουν αυτή την ικανότητα...
Πόσοι σημερινοί άνθρωποι, πνευματικοί ή μη, θα συμπεριφέρονταν μ' αυτό τον τρόπο, σε ένα τέτοιο γεγονός;
Να επωμισθούν ευθύνες που δεν τους ανήκουν για να μη δημιουργήσουν αναστάτωση στην κοινωνία;
Πόσοι διαθέτουν την αυτάρκεια να υποστηρίξουν την εξέλιξη και την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας μας;
Ελαχιστότατοι φαντάζομαι...
Ας προβληματιζόμαστε κάπου κάπου.
Μας κάνει καλό!
Σου εύχομαι τα καλύτερα...
Βασιλική μου καλησπέρα!Ο άνθρωπος που ζούσε στην άκρη του χωριού τα είχε βρει πρώτα απ'όλα με τον εαυτό του!
Ηξερε γιατί ζούσε και που ζούσε κι αγαπούσε τη ζωή.
Θυμήσου ένα στίχο που λέει:"Εγώ μιλώ με τ' άλογα,το σπίνο,τον κορυδαλλό.Με όντα εγώ παράλογα κι ανθρώπους δε μιλώ"!
Σαφέστατα οι πράξεις του δείχνουν σοφία!
Καλή εβδομάδα να έχεις.
Να 'μαι και 'γω,ακολουθώ!Δεν μπορώ να πω αν ήταν σοφός η κουζουλός,όμως για να δεχτεί αδιαμαρτύρητα να μεγαλώσει ένα ξένο παιδί σημαίνει πως είχε μεγάλη καρδιά και ψυχή!Σπάνιος άνθρωπος,μα άνθρωπος.
Βασιλική μου φιλιά και καλή εβδομάδα!
Blogger Ο/Η zeidoron
Πολύ σωστά τα λες zeidoron.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν τέλεια εναρμονισμένος με το περιβάλλον και απολάμβανε τη ζωή...
Ωραίος ο στίχος, χαχαχα! Πού τον θυμήθηκες;
Μπράβο, χάρηκα...
Ευχαριστώ, καλή εβδομάδα επίσης!
Blogger Ο/Η Σταυρούλα
Σταυρούλα μου, καλώς την!
Σοφός ή κουζουλός, ο άνθρωπος αυτός ήταν πλήρης...
Δεν του χαλούσε την ζωή ένα μωρό με τόσες ευθύνες που έχει.
Αλλά και χωρίς το παιδάκι θα έβρισκε με τι να γεμίσει τη ζωή του.
Σπάνιος άνθρωπος, πράγματι...
Να είστε καλά και οι δύο.
Φιλιά πολλά.
Καλή εβδομάδα!
τι μεγαλειο ψυχης ειναι αυτο!!!!!!!
αυτο ειδα μονο .... δεν ξερω αν ειναι σοφος οπως λενε οι περισοτεροι... αυτο που ειδα ειναι το μεγαλειο αυτου του ανθρωπου....
να σε καλα βασιλικη μου μας δινεις τετοια μαθηματα
Δημοσίευση σχολίου