Η αντιμετώπιση των λογισμών

( Από τον γέροντα Παϊσιο)

« Σκολιοί γαρ λογισμοί χωρίζουσιν από Θεού ».

Ρωτήσαμε μια ημέρα το Γέροντα για το εξής πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε:

Γέροντα, μας λέτε συνέχεια να έχουμε καλό λογισμό.

Θα σας πούμε όμως μια περίπτωση, για να δούμε τι μας συμβουλεύετε να απαντούμε. Έρχονται μερικοί άνθρωποι και μας λένε:
- Ο τάδε ιερέας παίρνει πολλά λεφτά από τα μυστήρια, ο τάδε καπνίζει πολύ τσιγάρο στα καφενεία, ο άλλος λένε πως είναι ανήθικος και γενικά βγάζουν ένα δριμύ κατηγορητήριο εναντίον των κληρικών και μάλιστα παρουσιάζουν μαζί και αποδείξεις των όσων λένε.

Σε αυτούς τους ανθρώπους τί μπορούμε να λέμε;

Τότε ο Γέροντας άρχισε να μας λέει:
- Γνώρισα εκ πείρας ότι σε αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες.

Τρίτη δεν υπάρχει, ή στη μια θα είναι ή στην άλλη.

Η μια, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα.

Η μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ό,τι βρώμικο υπάρχει.

Για παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια, που ευωδιάζουν, και σε μια άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μια ακαθαρσία, τότε μία μύγα, πετώντας μέσα σε αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω από όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει.

Μόνο όταν δει την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατέβει να καθίσει πάνω σε αυτήν και θα αρχίσει να την ανασκαλεύει, αναπαυόμενη στη δυσωδία που προκαλείται από το ανακάτεμα αυτό. Και δε θα ξεκολλά από εκεί.

Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σου πει μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα σου απαντούσε πως δεν γνωρίζει καν τι είναι αυτά. «Εγώ, θα σου πει, ξέρω πού υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώων, μαγειρεία, βρωμιές».
Η μια λοιπόν μερίδα ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα.

Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρει ό,τι κακό υπάρχει , αγνοώντας και μη θέλοντας ποτέ να σταθεί στο καλό.

Η άλλη κατηγορία ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα.

Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ό,τι καλό και γλυκό υπάρχει.

Ας πούμε, για παράδειγμα, πως σε μια αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μια γωνία ένα λουκούμι.

Αν φέρουμε εκεί μια μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθίσει πουθενά έως ότου βρει το λουκούμι. Και μόνον εκεί θα σταθεί.

Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις πού υπάρχουν σκουπίδια, εκείνη θα σου πει ότι δεν γνωρίζει. Θα σου πει «εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια» και γενικά θα είναι γνώστης όλων των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών.

Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων εκείνων που έχουν καλούς λογισμούς και σκέπτονται και βλέπουν τα καλά.

Όταν σε ένα δρόμο βρεθούν να περπατούν δύο άνθρωποι , οι οποίοι ανήκουν στις δύο αυτές κατηγορίες, τότε, φτάνοντας στο σημείο εκείνο όπου ένας τρίτος έκανε την «ανάγκη» του, ο άνθρωπος της πρώτης κατηγορίας, θα πάρει ένα ξύλο και θα αρχίσει να σκαλίζει τις ακαθαρσίες.

Όταν όμως περάσει ο άλλος, της δεύτερης κατηγορίας, που μοιάζει με τη μέλισσα, προσπαθεί να βρει τρόπο να τις σκεπάζει με χώμα και με καμιά πλάκα, για να μην αισθανθούν και οι άλλοι περαστικοί τη δυσωδία αυτή, που προέρχεται από τις βρωμιές.

Και κατέληξε ο Γέροντας:

- Εγώ σε όσους έρχονται και μου κατηγορούν τους άλλους και με δυσκολεύουν - τους λέω αυτό το παράδειγμα και τους υποδεικνύω να διαλέξουν σε ποια κατηγορία θέλουν να βρίσκονται και αναλόγως να ψάξουν να βρουν και τους ανάλογους ανθρώπους της κατηγορίας τους.

Από το βιβλίο «Ο Γέρων Παϊσιος»