22.1.09

I am determined to see things differently


The idea for today is obviously a continuation and extension of the preceding one. This time, however, specific mind-searching periods are necessary, in addition to applying the idea to particular situations as they may arise. Five practice periods are urged, allowing a full minute for each.In the practice periods, begin by repeating the idea to yourself. Then close your eyes and search your mind carefully for situations past, present or anticipated that arouse anger in you. The anger may take the form of any reaction ranging from mild irritation to rage. The degree of the emotion you experience does not matter. You will become increasingly aware that a slight twinge of annoyance is nothing but a veil drawn over intense fury.Try, therefore, not to let the "little" thoughts of anger escape you in the practice periods Remember that you do not really recognize what arouses anger in you, and nothing that you believe in this connection means anything. You will probably be tempted to dwell more on some situations or persons than on others, on the fallacious grounds that they are more "obvious." This is not so. It is merely an example of the belief that some forms of attack are more justified than others.As you search your mind for all the forms in which attack thoughts present themselves, hold each one in mind while you tell yourself:
I am determined to see ---- [name of person] differentlyI am determined to see ---- [specify the situation] differentlyTry to be as specific as possible. You may, for example, focus your anger on a particular attribute of a particular person, believing that the anger is limited to this aspect. If your perception is suffering from this form of distortion, say:
I am determined to see ---- [specify the attribute] in ---- [name of person] differently
A Course in Miracles

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αρκετά ενδιαφέρον, τουλάχιστον για αυτούς που μπορούν να κατευθύνουν … τον θυμό τους. Να τον ελέγξουν.
Να κυριαρχήσουν επάνω του, με όποιον τρόπο μπορούν.
Σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να ελέγξω τον θυμό, απλά τον αφήνω να κάνει την έκρηξη του, σαν ένα ηφαίστειο σε ενεργή φάση, με εκτόνωση και μετά με καταλάγιασμα.
Η παραδοξότητα, είναι, ότι μέσα στην σύγχρονη ζωή, με το κυνηγητό της καθημερινότητας και τα άπειρα προβλήματα, ο θυμό κυριαρχεί, αλλά, σε συγκεκριμένα άτομα (ίσως ένα και μοναδικό) στάθηκε αδύνατον να φανερωθεί….
Απλά, αντικαταστάθηκε από άλλα συναισθήματα, που ίσως πρόσφεραν τις ίδιες ενδορφίνες με τον θυμό, στον οργανισμό που είχε ανάγκη από νάρκωση!
Μπορεί η θλίψη, ο πόνος, τα αναπάντητα ερωτήματα και η κρυφή αναφώνηση του αγαπημένου ονόματος…. να παράγουν τελικά τις ενδορφίνες, μέσα στην ερωτευμένη ψυχή!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Αγαπητέ "Nik the Greek" όλοι αντιμετωπίζουμε το θυμό κάποια στιγμή στη ζωή μας, αφού ο θυμός είναι ειλικρινές συναίσθημα και οφείλουμε να το εκφράσουμε ανοιχτά. Στην αντίθετη περίπτωση, η έκφρασή του θα γίνει εσωτερικά, μέσα στο σώμα, και θα εξελιχθεί σε κάποια δυσλειτουργία του οργανισμού μας. Γι' αυτό πολύ καλά κάνεις και τον αφήνεις να κάνει την έκρηξή του, δηλαδή αντιμετωπίζεις τον θυμό σου όπου και όταν εμφανίζεται, αρκεί να τον αντιμετωπίζεις θετικά. Να θυμάσαι ότι τα συναισθήματα είναι σκέψεις σε δράση και υπηρετούν κάποιο σκοπό. Όταν τα απελευθερώσεις από μέσα σου, τότε δημιουργείς χώρο για πιο θετικές εμπειρίες. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να συγχωρήσεις το άτομο που σου προκάλεσε το θυμό, επειδή η συγχώρηση είναι μια πράξη ελευθερίας για σένα και έτσι τελικά εσύ θα ωφεληθείς απ' αυτήν.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share