26.1.10

Όπου σε πάει η καρδιά...


 
Πήγαινε όπου η καρδιά σε πάει 
Κι όταν μπροστά σου
ανοίγονται πολλοί δρόμοι
και δεν ξέρεις ποιόν να διαλέξεις
μην πάρεις ποτέ τυχαία κάποιον
μα κάθισε και... περίμενε.
Ανέπνευσε βαθειά με εμπιστοσύνη
όπως έκανες τότε.. την πρώτη μέρα
που ήλθες σ' αυτό τον κόσμο,
χωρίς τίποτε να σ'αποσπά
περίμενε και... περίμενε ακόμα.
Μείνε στην σιωπή σου
και αφουγκράσου την καρδιά.
Κι αν η καρδιά σου απαντήσει
σήκω... και πήγαινε
όπου η καρδιά σε πάει!

Όσα συμβαίνουν στη ζωή
ποτέ δεν τελειώνουν
εκεί που αρχίζουν...
Χάρισμα είναι... κάθε συνάντηση
κάθε ασήμαντο της ζωής γεγονός
κλείνει μέσα του μια ευκαιρία...
Η κατανόηση του εαυτού γεννιέται
απ' τη δική σου προθυμία...
κι απ' τη δυνατότητα ν' αλλάξεις
κατεύθυνση ζωής... κάθε στιγμή!
Πήγαινε όπου η καρδιά σε πάει! 





Susanna Tamaro 
(Ιταλίδα συγγραφέας)
 

17 σχόλια:

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Αν άφηνα την καρδιά μου να με πάει όπου θέλει, τώρα δεν θα ήμουν εδώ για να γράφω το σχόλιο.
Δεν γίνεται να μας πηγαίνει η καρδιά μας σε άγνωστα μονοπάτια και ατραπούς.
Και κάποια ανηφορική σκάλα, σαν αυτήν που δείχνει το εξώφυλλο, έβαλα κι εγώ, νομίζω στις εκατό αναρτήσεις.
Έψαξα να βρω κατηφορική σκάλα, αλλά δεν βρήκα.
Γιατί άραγε;
Καλή σου μέρα Αγαπητή μου φίλη

Εφη είπε...

ααχχ αν γινοταν να αφησουμε την καρδια μας να μας παει εκει που θελει αυτη, δεν θα υπηρχε πονος στην ψυχη μας. δυστυχως ομως, μας παει η καθημερινοτητα οπου θελει . αυτη βαραει το ντεφι κι εμεις χορευουμε , ειτε μας αρεσει, ειτε οχι.
καλημερα Βασιλικη μου.

mia maria είπε...

Αχ, μου θύμισες το βιβλίο! Έχει κάποιες πολύ δυνατές στιγμές!

Διάττων είπε...

Σε γενικές γραμμές καλό είναι να ακολουθούμε αυτό που θέλει η καρδιά, και μάλιστα, αυτό θα πρότεινα στην τελική κι εγώ. Το θέμα είναι όμως όταν η καρδιά παίρνει ένα δρόμο αντίθετο απ' αυτό που υπαγορεύει το σωστό κι η λογική και τότε είναι τα δύσκολα. Αναφέρομαι φυσικά στις περιπτώσεις όπου κυριαρχεί το συναίσθημα. Εκεί γίνονται τα μεγαλύτερα λάθη...

Καλό απόγευμα στη Βασιλική με τις πάντα εξαίρετες αναρτήσεις της...

Anastasia είπε...

Καλησπέρα Βασιλική,
πρόσφατα έγινα αναγνώστρια του όμορφου ιστολογίου σου. Πρέπει να ξέρεις ότι μου ζέστανες τη μέρα με την ανάρτησή σου. Στην εποχή μας όλα μοιάζουν μοναδικές ευκαιρίες ευτυχίας, οι άνθρωποι, τα πράγματα, τα αισθήματα. Εμείς πρέπει να ανταποκριθούμε. Άμεσα. Τί θα απογίνουμε αν χάσουμε τη μοναδική ευκαιρία ευτυχίας; Θα δυστυχήσουμε. Έτσι πιστεύουμε. Πόσο χρόνο δίνουμε όμως στην καρδιά μας να αποφασίσει πραγματικά; Πόσο χρόνο δίνουμε στα συναισθήματα να απλωθούν σιγά-σιγά και να αποκτήσουν ρίζες; Πόσο χρόνο δίνουμε όχι μόνο σε μας τους ίδιους, αλλά και στους ανθρώπους που έχουμε απέναντί μας να μας εμπιστευτούν και να μην φοβούνται να εκφράσουν αυτά που νιώθουν; Θέλει χρόνο. Θέλει αυτόν τον χρόνο που πλέον δεν διαθέτουμε. Αυτό είναι στόχος ζωής. Σε ευχαριστώ πολύ που τον επισήμανες!

ria είπε...

μερικές φορές όμως η καρδιά μας οδηγεί λάθος και το καταλαβαίνουμε μόνο με τα κλάμματα στο τέλος...

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ

Εγώ πιστεύω ότι η καρδιά σου σε οδήγησε εδώ να αφήσεις το σχόλιό σου αγαπητέ Σταύρο και όχι η λογική σου!
Το σύστημα που ζούμε, μας έμαθε από μικρά παιδιά να βαδίζουμε με το λογική και τους κανόνες και έτσι σπάνια ασχολούμαστε με τη φωνή της καρδιάς μας, τις αληθινές επιθυμίες μας...
Το ίδιο κάνω κι εγώ, μη νομίσεις ότι αποτελώ εξαίρεση.
Προσπαθώ, μέσα από τις αναρτήσεις μου, να αφυπνίζω και να ταρακουνάω τον εαυτό μου κυρίως...
Ο δρόμος της καρδιάς δεν είναι πάντα ασφαλής, ούτε στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά πιστεύω ότι είναι αυτός που μας οδηγεί στον προορισμό μας.
Όσο για τη σκάλα που λες, έτσι είναι πρακτικά, αλλά και μεταφορικά...
Αν υπήρχε κατηφορική σκάλα πού θα πηγαίναμε; Στον πάτο;
Ο λόγος ύπαρξής της είναι για να ανεβαίνουμε ψηλά.
Έτσι, όταν κάποιος πάει καλά στη ζωή του λέμε "αυτός ανέβηκε ψηλά", αντίθετα με αυτόν που δυσκολεύεται λέμε "αυτός πήρε την κατηφόρα, την κάτω βόλτα".
Ίσως, αν ακολουθούσε τη φωνή της καρδιάς του, να ήταν σε καλύτερη κατάσταση...

Καλό βράδυ ΔΥΣΠΙΣΤΕ φίλε!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Εφη

Έτσι είναι Έφη μου.
Η καθημερινότητα, πολύ σωστά, οι συγκυρίες και οι συνθήκες διαβίωσης, μας αναγκάζουν να κινούμαστε με τη φωνή της λογικής τις περισσότερες φορές...
Μόνο όταν ακολουθούμε το δρόμο της καρδιάς, η ψυχή μας ικανοποιείται και γαληνεύει.

Καλό σου βράδυ φίλη μου.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger big mama

Αχ, το διάβασες Μαρία μου;
Χαίρομαι!
Πραγματικά μας βάζει να σκεφτούμε για πολλά που έχουμε κάνει και εξακολουθούμε να κάνουμε στη ζωή μας...

Να είσαι καλά γειτόνισσα!
Φιλιά

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Diatton

Ο δρόμος της καρδιάς λειτουργεί με το συναίσθημα σίγουρα, αλλιώς δεν θα ξεχώριζε από το δρόμο της λογικής.
Όμως, σε τελική ανάλυση, αυτό που μετράει είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός...
Άραγε, είναι καλύτερα να βαδίζουμε πάντα με γνώμονα τη λογική και να κινούμαστε εκ του ασφαλούς;
Και τί γίνεται αν η ψυχή μας μένει ανικανοποίητη, όσο καλά και αν τα καταφέρνουμε;
Πολλά τα ερωτηματικά...
Ας μας βάλουν σε σκέψεις και ας πορευτούμε ανάλογα.

Σ' ευχαριστώ φίλε μου.
Καλό σου βράδυ.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger Anastasia

Αναστασία μου, χαίρομαι που διαβάζεις τις αναρτήσεις μου και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Πολύ εύστοχο το σχόλιό σου, έπιασες την ουσία του θέματος.
Πραγματικά, στην εποχή της ταχύτητας που ζούμε, όλα τα κάνουμε τόσο γρήγορα!
Δεν θέλουμε να χάνουμε τις ευκαιρίες που βρίσκονται μπροστά μας...
Πού να βρούμε χρόνο να αφουγκραστούμε την καρδιά μας;
Ή να δώσουμε τον καιρό στους άλλους να το κάνουν!
Έτσι, αφού "όποιος βιάζεται σκοντάφτει" όλοι κάνουμε λάθη και γινόμαστε δυστυχισμένοι!
Ας προσπαθούμε, όσο είναι εφικτό, να δίνουμε χρόνο στην καρδιά να αποφασίζει ποιός είναι ο κατάλληλος δρόμος για εμάς...
Ας βρούμε χρόνο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας...
Αυτό, πιστεύω, είναι το νόημα και το ζητούμενο ...

Καλό σου βράδυ Αναστασία,
Να τα ξαναπούμε.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Blogger ria

Καλή μου Ρία, καταλαβαίνω τι εννοείς... Και η απογοήτευση μέσα στο παιχνίδι είναι...
Η καρδιά, λένε, δεν κάνει λάθος.
Απλά, οι συγκυρίες και οι καταστάσεις -πολλές φορές- δεν είναι ευνοϊκές, ώστε αυτό που επιθυμεί να έχει αίσιο τέλος.
Η ζωή προχωράει μπροστά!
Αυτό που ζητάει απο εμάς είναι να βρίσκουμε το χρόνο να την ακολουθούμε...

Εύχομαι να το ξεπεράσεις γρήγορα
και να προχωρήσεις παρακάτω...

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Ναι, η Καρδιά είναι και πρέπει αν είναι ο Οδηγός μας.
Αλλά η Καρδιά που περιέχει πνευματικότητα, αυτή που συνήθως μπερδεύουμε με τη λογική.
Την καλημέρα μας!

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Σε πολλές περιπτώσεις την μπερδεύουμε Συμμοριτάκια μου!
Γι' αυτό και δεν βρίσουμε ησυχία, γαλήνη και αρμονία στη ζωή μας και πάντα κάτι μας λείπει...

Καλό απόγευμα!

korinoskilo είπε...

τα μεγαλυτερα και καλυτερα μαθηματα μονο ετσι μπορεις να τα παρεις νομιζω ... μονο αν ακους την φωνη της καρδιας....

και σαφως οχι μονο ερωτικα... αλλα η καρδια ειναι για ολα τα πραγματα .. τα θελω μας ... το ειναι μας.....

αλλα τι σου λεω τωρα?!!!



καλησπερα βασιλικη :))))

VASILIKI είπε...

bloger Korinoskilo

Η καρδιά σίγουρα γνωρίζει καλύτερα τί είναι το ωφελιμότερο για μας και καλά θα κάνουμε να την αφήνουμε να μας καθοδηγεί και να μας δείχνει το δρόμο...
Να είσαι καλά Έλενα!
Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να είχα ακολουθήσει την καρδιά μου όταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου,(ανεκπλήρωτος ωστόσο), μου είχε χαρίσει το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο! όσο κι αν δεν βοήθησαν οι συγκυρίες και οι καταστάσεις, φέρουμε και εμείς μερίδιο ευθύνης. 17 χρόνια μετά είναι πλέον πολύ αργά!
Μην αφήνετε το χρόνο να κυλά εις βάρος σας!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share