30.5.09

Πόσο κοινωνικοί είμαστε;







Επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι
εντόπισαν τις περιοχές του εγκεφάλου
που ενδεχομένως καθορίζουν
πόσο κοινωνικός είναι κάποιος.


Οι ζεστοί, συναισθηματικοί άνθρωποι τείνουν να έχουν περισσότερο εγκεφαλικό ιστό στην εξωτερική λωρίδα του εγκεφάλου πάνω από τα μάτια και σε μια περιοχή στο κέντρο του εγκεφάλου.
Πρόκειται για τις ίδιες ζώνες που μας επιτρέπουν να απολαμβάνουμε τη σοκολάτα και το σεξ, αναφέρουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ στο περιοδικό "Journal of Neuroscience".

Η έρευνα υποδεικνύει ότι
ορισμένοι άνθρωποι
μπορεί ενδεχομένως
να παίρνουν παρόμοια ικανοποίηση,
από την κοινωνικότητα.


Η έρευνα μπορεί να οδηγήσει
σε νέα κατανόηση ψυχικών διαταραχών
όπου δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις
είναι έντονες, όπως στον αυτισμό
και τη σχιζοφρένεια.


Η έρευνα, με απεικόνιση του εγκεφάλου έγινε σε 41 υγιείς άντρες εθελοντές.
Όσοι είχαν καλύτερες επιδόσεις στο ερωτηματολόγιο ζεστασιάς και κοινωνικότητας είχαν περισσότερη φαιά ουσία σε δυο περιοχές του εγκεφάλου, τον κογχιομετωπιαίο φλοιό και το κοιλιακό ραβδωτό σώμα.

Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι δεν είναι σαφές αν οι άντρες γεννήθηκαν με αυτές τις διαφορές ή αν οι περιοχές του εγκεφάλου αναπτύχθηκαν ως αποτέλεσμα προσωπικών εμπειριών.

Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι
το κοιλιακό ραβδωτό σώμα
ενεργοποιείται

όταν κάποιος ακούει κομπλιμέντα

και ο κογχιομετωπιαίος φλοιός
ενεργοποιείται
από ελκυστικά πρόσωπα και χαμόγελα.


Ο επικεφαλής της έρευνας, Dr Graham Murray δήλωσε ότι
η κοινωνικότητα και η ζεστασιά
είναι πολύπλοκα στοιχεία της προσωπικότητάς μας.


Η έρευνα μας βοηθά να κατανοήσουμε
σε βιολογικό επίπεδο
γιατί οι άνθρωποι διαφέρουν

στο βαθμό που εκφράζουν αυτά τα στοιχεία.


Eίναι ενδιαφέρον ότι
ο βαθμός στον οποίο βρίσκουμε
την κοινωνική συναναστροφή ευχάριστη
συνδέεται με τη δομή του εγκεφάλου

σε περιοχές που είναι σημαντικές
για πολύ απλές βιολογικές λειτουργίες,
που αφορούν την τροφή
τα γλυκά και το σεξ
, δήλωσε ο ερευνητής.


Ενδεχομένως, αυτό μας δίνει κάποιο στοιχείο
για το πώς πολύπλοκα χαρακτηριστικά
όπως το συναίσθημα και η στοργή
εξελίχτηκαν
από δομές που
σε κατώτερα ζώα αρχικά ήταν σημαντικά
μόνο για βασικές βιολογικές διαδικασίες επιβίωσης.

Πηγή: «European Journal of Neuroscience»

29.5.09

Εάλω η Πόλη!



"ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΘΕΛΩ. ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ"
(Μωάμεθ ο Πορθητής)

Κεραυνός χτύπησε τον απεσταλμένο του Μωάμεθ, σαν αντίκρισε την αποφασιστικότητα και την παλικαριά, στη ματιά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, που με τη φωνή ολόκληρης της Ρωμιοσύνης έδινε την ιστορική απάντησή του, μνημείο ανδρείας και τιμής αιώνιο: "Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"!!! (Κωνσταντίνος Παλαιολόγος)



"Εάλω η Πόλις..."
Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, "Απόδειξις ιστοριών"

.... Οι Ελληνες, μόλις διέτρεξε η φήμη πως έπεσε η Πόλη, άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς το λιμάνι στα πλοία των Βενετσιάνων και των Γενοβέζων και καθώς ορμούσαν πολλοί πάνω στα πλοία βιαστικά και με ακαταστασία χάνονταν, γιατί βούλιαζαν τα πλοία. Και έγινε εκείνο που συνήθως γίνεται σε τέτοιες καταστάσεις. Με θόρυβο, φωνές και χωρίς καμιά τάξη έτρεχαν να σωθεί ο καθένας μέσα σε σύγχυση...

.... Ένα μεγάλο πλήθος άνδρες και γυναίκες, που όλο και μεγάλωνε από τους κυνηγημένους, στράφηκε προς τον πιο μεγάλο ναό της Πόλης, που ονομάζεται Αγια Σοφιά. Μαζεύτηκαν εδώ άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σε λίγο όμως πιάστηκαν από τους Τούρκους χωρίς αντίσταση. Πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν μέσα στο ναό από τους Τούρκους. Αλλοι πάλι σ' άλλα μέρη της Πόλης πήραν τους δρόμους χωρίς να ξέρουν για που. Σε λίγο άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι πιάστηκαν και πολλοί όμως από τους Ελληνες φάνηκαν γενναίοι αντιστάθηκαν και σκοτώθηκαν, για να μη δουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους σκλάβους.

Σε όλη την Πόλη τίποτε άλλο δεν έβλεπες παρά αυτούς που σκότωναν και αυτούς που σκοτώνονταν αυτούς που κυνηγούσαν και κείνους που έφευγαν"... 
................................................................................................... 




ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΕ ΒΑΣΙΛΙΑ

Και ρίχτηκε με τ' άτι του μες στων εχθρών τα πλήθια,

το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,

και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,

εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.


Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ' αγνό το μέτωπό του,

θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ' αγκαλιάζει.

Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.

Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.


Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,

ένας Τιτάν π' ακόμα χτες εστόλιζ' ένα θρόνο,

κι εσφάλισε - οϊμένανε! - για πάντ' αυτό το στόμα,

που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν' ελπίδες μόνο,


Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.

Ένα πρωί απ' τα νερά του Βόσπορου κει πέρα

θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,

ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!

(Κ. Καρυωτάκης)

28.5.09

Tο μπάνιο χαλαρώνει και… την κρίση μας!








Όταν κάποιος είναι και αισθάνεται
καθαρός σωματικά,
είναι ταυτόχρονα λιγότερο ηθικά
απαιτητικός και αυστηρός
στις κρίσεις του για τις πράξεις των άλλων,

σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Psychological Science" της αμερικανικής Ένωσης για την Ψυχολογική Επιστήμη.

Η έρευνα, μεταξύ άλλων, δείχνει ότι και άλλοι παράγοντες, πέρα από την ορθολογική κρίση, όπως η διαίσθηση, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αντίληψη του καθενός για το τι είναι σωστό και τι λάθος.

"Όταν κρίνουμε κάποιον ή κάτι, πιστεύουμε ότι κάνουμε μια συνειδητή ορθολογική κρίση, όμως η έρευνα δείχνει πως υποσυνείδητα επηρεαζόμαστε για τις κρίσεις μας από το πόσο καθαροί ή αγνοί νιώθουμε", αναφέρει η υπεύθυνη της έρευνας Σιμόν Σναλ, του βρετανικού πανεπιστημίου του Πλύμουθ.

Όπως επεσήμανε η κ. Σναλ, για παράδειγμα, αν ένας ένορκος δικαστηρίου ή ένας ψηφοφόρος έχουν πλύνει καλά τα χέρια τους, η κρίση τους θα είναι λιγότερο αυστηρή είτε για τον κατηγορούμενο είτε για τον υποψήφιο πολιτικό.

Όπως είπε η Σναλ, "κάποιος μπορεί να παραβλέψει ευκολότερα το ατόπημα ενός πολιτικού, αν πριν ψηφίσει, έχει κάνει μια πράξη καθαρισμού και νιώθει καθαρός".

Η έρευνα, όπως αναφέρεται στην ηλεκτρονική υπηρεσία Science Daily, αφορούσε δύο πειράματα με εθελοντές, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, όταν πριν είχαν πλύνει καλά τα χέρια τους με σαπούνι και μετά παρακολούθησαν μια "απεχθή" ταινία, με σκηνές σοκαριστικές από ηθική πλευρά, οι κρίσεις τους ήσαν πολύ πιο επιεικείς σε σχέση με όσους πριν δεν είχαν πλυθεί.

Όπως παρατηρεί, με το γνωστό βρετανικό χιούμορ, ο "Εκόνομιστ" σε σχετικό δημοσίευμα, η έρευνα δείχνει ότι, η καθαριότητα καταντά να σχετίζεται με την αθεΐα και το σαπούνισμα να φέρνει μεν την εξωτερική καθαριότητα, αλλά να αμβλύνει την ηθική καθαρότητα.

Η σύνδεση φυσικής καθαριότητας και τελετουργικού ψυχικού εξαγνισμού συναντάται σε πολλές θρησκείες του κόσμου, με το σκεπτικό ότι η πρώτη βοηθά τη δεύτερη.

Όμως η έρευνα της Σναλ μάλλον δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση, αφού η φυσική καθαριότητα φαίνεται να παράγει μια πιο "χαλαρή" στάση στα θέματα της ηθικής.

Και ίσως, κατά τον "Εκόνομιστ", θα μπορούσε κάποιος να θυμηθεί τον Πόντιο Πιλάτο που έπλυνε τα χέρια του πριν σταυρώσει τον Χριστό.

Συμπέρασμα δικό μου:
Μην κάνετε μπάνιο πριν πάτε να ψηφίσετε!
Κάντε μετά...

27.5.09

Τo χρώμα στη διατροφή μας


















Γιατί η ντομάτα είναι κόκκινη,
το πορτοκάλι
πορτοκαλί
και η πιπεριά
πράσινη;

Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όπως τονίζουν οι ειδικοί, αφού η φύση έχει προβλέψει να δίνει χρώμα στο καθημερινό τραπέζι για να μην «βαριούνται» τα μάτια, αλλά ούτε και ο ουρανίσκος.

Άλλωστε, οι χρωστικές ουσίες της φύσης εκτός από το ότι προσδίδουν στα τρόφιμα λαχταριστά χρώματα, παρέχουν στον οργανισμό τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά!


"Τα χρώματα στα φρούτα και τα λαχανικά είναι το τέχνασμα της φύσης για να έλκει το μάτι των ανθρώπων, ώστε να δοκιμάζουν τα πάντα. Εάν παραδείγματος χάριν όλα ήταν πράσινα, δεν θα υπήρχε καμία διαφοροποίηση στη γεύση και επομένως σύντομα θα ήταν αδιάφορα. Και βέβαια, τα χρώματα των τροφίμων οφείλονται σε συγκεκριμένες ουσίες που είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες, επομένως και απαραίτητες για τον οργανισμό" τονίζει στα «ΝΕΑ» ο κλινικός διαιτολόγος Κωνσταντίνος Ξένος.


Έτσι, το λυκοπένιο- η «βασίλισσα» των αντιοξειδωτικών ουσιών που θεωρείται όπλο κατά του καρκίνου του προστάτη- κάνει πορφυρή την ντομάτα, το καρπούζι και το κόκκινο γκρέιπ φρουτ.

Αντίθετα, έρευνες έχουν δείξει πως το κόκκινο χρώμα των σταφυλιών, της φράουλας, του ροδιού, της κόκκινης πιπεριάς και της μελιτζάνας οφείλεται στις ανθοκυανίνες που συμβάλλουν στην καλή κυκλοφορία του αίματος αφού προστατεύουν τα αγγεία.


Η βιταμίνη C μπορεί να έχει κάνει τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια το άλφα και το ωμέγα της σωστής διατροφής, οι ειδικοί ωστόσο τονίζουν πως πρόκειται για ένα μόνο από τα κομμάτια που συνθέτουν το «θρεπτικό» παζλ των συγκεκριμένων φρούτων.
Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής δείχνει ότι όσοι προτιμούν στο τραπέζι τους το πορτοκαλί και το κίτρινο χρώμα, διατρέχουν 50% μικρότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν φλεγμονώδη πολυαρθρίτιδα.


Το καφέ χρώμα δίνει όψη «υγείας» στο ψωμί, στο ρύζι και στη ζάχαρη, όπως τονίζουν οι διατροφολόγοι, οι οποίοι επιμένουν πως οι ακατέργαστες τροφές αποτελούν θρεπτικό θησαυρό για τον ανθρώπινο οργανισμό.


Η διατροφή αυτή, λειτουργεί με βάση

τις αρχές της χρωματοθεραπείας,

σύμφωνα με τις οποίες

κάποια χρώματα δρουν διεγερτικά,

ενώ άλλα κατευναστικά.

Οι κόκκινες τροφές: Λαχανικά και φρούτα κόκκινου χρώματος, αλλά και το κόκκινο κρέας, χαρίζουν ενέργεια αυτοπεποίθηση, ενώ τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης δίαιτας ισχυρίζονται ότι καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες "κόκκινων" τροφών, ανακουφίζονται τα συμπτώματα κατάθλιψης.

Οι πορτοκαλί τροφές: Όλα τα λαχανικά και φρούτα αυτού του χρώματος, όπως επίσης και ο κρόκος του αβγού, θεωρούνται αντιοξειδωτικές τροφές, τονώνουν τις εγκεφαλικές λειτουργίες και το ανοσοποιητικό σύστημα, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και τη διαδικασία της πέψης. Είναι καλύτερα να καταναλώνονται το απόγευμα.

Οι κίτρινες τροφές: Λεμόνια, μπανάνες και οτιδήποτε άλλο κίτρινο μπορείτε να φανταστείτε ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία, η οποία βοηθά το συκώτι σας, το νευρικό και το ενδοκρινικό σας σύστημα. Επίσης, θεωρούνται ιδανικές τροφές για αποτοξίνωση.

Οι πράσινες τροφές: Όλα τα πράσινα λαχανικά και φρούτα είναι αγχολυτικά, προστατεύουν την καρδιά και μειώνουν την πίεση. Καλύτερα να λαμβάνονται το πρωί.

Οι μπλε τροφές: Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα μούρα, τα δαμάσκηνα και τα φύκια. Ιδιότητά τους είναι να καταπολεμούν τον πονοκέφαλο και τις διαταραχές του ύπνου, ενώ βοηθούν στην επούλωση των φλεγμονών. Προσοχή, όμως, στην υπερκτανάλωση, η οποία μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη!

Οι λουλακί τροφές: Οι σταφίδες, οι μαύρες ελιές και η σάλτσα σόγιας περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή. Έχουν
ιδιότητες ηρεμιστικές, οξύνουν τις αισθήσεις της ακοής και της όρασης, διατηρούν το δέρμα υγιές και ανεβάζουν τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού.

Οι βιολετί τροφές: Μια μελιτζάνα ή ένα μαβί μπρόκολο θα τονώσουν το νευρικό σας σύστημα, θα σας βοηθήσουν να αποβάλετε το άγχος και θα απομακρύνουν κάθε αίσθημα ανασφάλειας ή απειλής από άγνωστη αιτία, που τυχόν νιώσετε.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το χρώμα των ροφημάτων από βότανα βοηθούσε στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών.


Ας βάλουμε χρώμα στην διατροφή σας


Επιλέγουμε φρούτα και λαχανικά με έντονα και διαφορετικά χρώματα καθημερινά, μυρωδικά και καρυκεύματα.

Όλες αυτές οι τροφές είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, χωρίς να επιβαρύνουν με υπερβολικό γλυκαιμικό φορτίο και θερμίδες.

Επιλέγουμε δημητριακά με τον φλοιό τους (καφέ χρώμα...) και τρώμε συχνά όσπρια.

Η διατροφή μας θα πρέπει να μοιάζει σε χρώματα με ουράνιο τόξο...


Καλή μας όρεξη, φίλες και φίλοι...

26.5.09

Χρώμα στην παλέτα της ψυχής






«Τα χρώματα επιδρούν στην ψυχή,
αφού μπορούν,
όχι μόνο να
διεγείρουν τις αισθήσεις,
αλλά και να μας
ξυπνήσουν συγκινήσεις
και συναισθήματα»,

υποστήριζε ο Γκαίτε,
ενώ ο δρ S.J. Quesley είχε πει προφητικά ότι
κάποια μέρα η χρήση των χρωμάτων
θα αντικαταστήσει εκείνη των φαρμάκων.


Μια νέα επιστημονική αγωγή, όπως δηλώνουν οι ειδικοί θεραπευτές, είναι ικανή να αποτοξινώσει τον οργανισμό, να αυξήσει την κυκλοφορία του αίματος, να καταπραΰνει τους ερεθισμούς και …άλλα πολλά.

Η χρωματοθεραπεία είναι μία αγωγή που αξιοποιεί την φωτεινή ενέργεια των χρωμάτων για να διεγείρει το δέρμα ή τα όργανα του σώματος με στόχο την ενίσχυση του οργανισμού και τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.

Αυτό μπορεί να συμβεί για δύο λόγους: Αφενός γιατί η φωτονική ενέργεια είναι φορέας ενός ισχυρού ηλεκτρονικού φορτίου και αφετέρου γιατί όλο το σώμα μας διαθέτει φωτο-υποδοχείς που αντιδρούν στα φωτονικά ηλεκτρομαγνητικά κύματα και ενεργοποιούνται ανάλογα με την έντασή τους.

Η αγωγή είναι απλή, φυσικά ανώδυνη, και κυρίως χωρίς παρενέργειες.
Ο ασθενής ανάλογα με το πρόβλημά του «λούζεται» με την ακτινοβολία μίας ειδικής λάμπας συγκεκριμένου χρώματος και ισχύος (25-60βάτ) επί 30 ή 40 λεπτά την ημέρα ή πίνει βιολογικό νερό που έχει «χρωματοποιηθεί», δηλαδή που έχει τοποθετηθεί σε γυάλινο μπουκάλι, διάφανο και άχρωμο, το οποίο εκτίθεται για μία ώρα σε μία φωτεινή πηγή συγκεκριμένου χρώματος.
Τότε, όπως εξηγούν οι ειδικοί, το δέρμα του σώματος κατορθώνει να «δει» το χρώμα και να απορροφήσει τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα εφοδιάζοντας τα κύτταρα με ενέργεια.

Η ευεργετική επίδραση των χρωμάτων

Η χρωματοθεραπεία χρησιμοποιεί επτά βασικά χρώματα: το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το μπλε, το πράσινο, το ιώδες και μενεξεδί.
Από αυτά το κόκκινο και το μπλε έχουν κυρίαρχο ρόλο.

Γενικότερα θεωρείται ότι οι χρωματιστές ακτίνες φωτός μπορούν να αυξομειώσουν την πίεση του αίματος, να διεγείρουν την παραγωγή των ερυθρών και των λευκών αιμοσφαιρίων, να αυξήσουν την οξείδωση του αίματος, να ρυθμίσουν την παραγωγή κολλαγόνου, να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.

Το κόκκινο είναι το χρώμα της ζωτικής ενέργειας. Σύμβολο του πυρός και της χαράς συνδέεται με την σεξουαλική διέγερση. Θεωρείται ότι συμβάλει στην έκκριση αδρεναλίνης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά με πολλούς τρόπους. Μία κόκκινη λάμπα στο γραφείο, επί παραδείγματι, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά που έχουν δυσκολία στη μάθηση να έχουν μεγαλύτερη και γρηγορότερη απόδοση.

Το κόκκινο στη χρωματοθεραπεία ενδείκνυται σε περιπτώσεις:
Αναιμίας, ανικανότητας, ανοργασμίας, υποθερμίας, σωματικής αδυναμίας, κακής κυκλοφορίας του αίματος, αργού μεταβολισμού, ξηροδερμίας, υπότασης, κρυολογήματος, πόνου στο λαιμό, άσθματος και χρόνιου βήχα, χρόνιας βρογχίτιδας, φλεμάτων και καταρροής, υπερβολικής εσωστρέφειας, φυματίωσης.

Το μπλε στον αντίποδα του κόκκινου είναι το χρώμα της ηρεμίας, της ευαισθησίας και των ανώτερων ψυχικών και νοητικών λειτουργιών. Εξαγνίζει και βοηθά στην προσευχή ή στον διαλογισμό.

Οι μπλε ακτίνες φωτός, (όπως και οι πράσινες) έχουν καταπραϋντική δράση και θεωρείται ότι είναι πολύ αποτελεσματικές για την αϋπνία, το στρες, την ευερεθιστικότητα και τις φλεγμονές. Το μπλε διαθέτει επίσης αντισηπτικές και αναισθητικές ιδιότητες.
Μπλε ακτίνες σε κάποια συγκεκριμένη συχνότητα χρησιμοποιούνται επίσης για την αντιμετώπιση του ίκτερου στα μωρά.

Γενικότερα το μπλε ενδείκνυται σε περιπτώσεις:
Ευερεθιστικότητας, υπερέντασης και νευρικότητας, ακόμη και υστερίας, οξείας λαρυγγίτιδας, πυρετού, ενδοκρινολογικών προβλημάτων, έντονων πόνων, αποστημάτων, φλεγμονών, ταχυπαλμίας, επιληψίας, σπασμών, κολίτιδας, ρευματισμών, πόνων περιόδου, και διαφόρων κολικών.

Τη σημασία των χρωμάτων τη βρίσκουμε σε πολλούς πολιτισμούς της αρχαιότητας.
Από τον αιγυπτιακό και τον κινεζικό μέχρι τον αραβικό, περσικό και περουβιανό.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι το μπλε, το κίτρινο και το κόκκινο είχαν τη δύναμη να επηρεάσουν το σώμα, το πνεύμα και τον νου του ανθρώπου. Οι Αιγύπτιοι επίσης είχαν τη συνήθεια να δίνουν «χρωματοποιημένο» νερό στους ασθενείς, όπως ακριβώς αυτό που χρησιμοποιεί η σύγχρονη χρωματοθεραπεία σήμερα.

H χρωματοθεραπεία, όπως ονομάστηκε η μέθοδος σήμερα, περιλαμβάνεται στον κλάδο της λεγόμενης «χρωματικής ιατρικής» ως συμπληρωματική θεραπευτική αγωγή, που τόσο προληπτικά όσο και στην πρακτική εφαρμογή της βοηθά κάθε άνθρωπο να αναπληρώσει τις ενεργειακές απώλειες που υφίσταται καθημερινά λόγω στρες, κούρασης, εκνευρισμού και άλλων καταστάσεων.

Γι’ αυτό,
ας βάλουμε
λίγο χρώμα στη ζωή μας…

25.5.09

Μπορείτε να το κάνετε;




Εσείς μπορείτε να κάνετε αυτό;

Ε
ίναι αρκετά δύσκολο…
Αλλά, μπορεί να γίνει!


ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΠΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

ΜΑΥΡΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΡΑΣΙΝΟ

ΜΩΒ ΚΙΤΡΙΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΑΥΡΟ

ΜΠΛΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΩΒ

ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΠΛΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ


Πρέπει να διαβάσετε κάθε λέξη,

αλλά να λέτε το ΧΡΩΜΑ

που είναι τυπωμένη η κάθε λέξη,

αντί αυτού που γράφει.


Κάντε μια προσπάθεια…

Εάν εγώ μπορώ να το κάνω,

τότε μπορείτε κι εσείς!


Υ.Γ. Έτσι, να παίξουμε και λίγο…

να μας πάει καλά η νέα εβδομάδα

Συμφωνείτε;

Καλή εβδομάδα φίλες, φίλοι

και περαστικοί...

23.5.09

Φίλοι, η μεγάλη μας περιουσία







Ποιος είσαι εσύ ... που ήρθες μέσα στη ζωή μου;
Δείχνοντας καλές προθέσεις
και να με πείσεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.
Για να μου δώσεις συμβουλές και πράγματι
να παραμείνεις
και να με ακολουθήσεις μέσα από την δοκιμασία μου.
Για να με παρηγορήσεις όταν ο κόσμος μου καταρρέει.
Ποιος είσαι εσύ; Πρέπει να είσαι φίλος μου!
(Αγνώστου)

Το σημερινό μου θέμα
το αφιερώνω
με αγάπη και ευγνωμοσύνη
σε όλους τους φίλους,
παλιούς και νέους
και τους ευχαριστώ θερμά,
γιατί για μένα,
η μεγαλύτερη περιουσία μου
είναι οι φίλοι μου.

Λέγοντας «φιλία» εννοούμε τον ελεύθερο ψυχικό σύνδεσμο μεταξύ προσώπων, που στηρίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, στην εκτίμηση, στην αφοσίωση, στην κατανόηση και στην εμπιστοσύνη.

Ο Αριστοτέλης ορίζει ως εξής τη φιλία: «Φιλία ἐστίν μία ψυχή ἐν δυσί σώμασιν ἐνοικουμένη».
Στα «Ηθικά Νικομάχειά» του διακρίνει τρία κίνητρα για τη δημιουργία φιλίας:
α) Το «χρήσιμον», δηλαδή το συμφέρον, η ωφέλεια,
β) Το «ἡδύ», δηλαδή η ευχαρίστηση, η ικανοποίηση και
γ) Το «ἀγαθόν», δηλαδή η ηθική ποιότητα.
Ανάλογα με τις προσωπικές τους εκτιμήσεις οι άνθρωποι συνδέονται «διά τό χρήσιμον», «διά τό ἡδύ» ή «διά τό ἀγαθόν».
Τα δυο πρώτα είδη των σχέσεων είναι φιλίες κατά «συμβεβηκός», δηλαδή εφήμερες, συμπτωματικές.
Ο φιλικός δεσμός του τρίτου είδους είναι η τέλεια φιλία.

Η Αμερικανίδα κοινωνιολόγος Παν Γιάγκερ κατατάσσει τους φίλους σε τρεις κατηγορίες:
τους περιστασιακούς, τους στενούς και τους κολλητούς.

Οι πρώτοι είναι οι πιο συχνοί, εντοπίζονται κυρίως στο επαγγελματικό περιβάλλον και η σχέση μαζί τους δεν είναι δεσμευτική. Μ’ αυτούς κουτσομπολεύουμε, πάμε βόλτες, μοιραζόμαστε την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο. Δεν πειράζει που δε βρισκόμαστε συχνά, γι’ αυτό και τα μυστικά που αποκαλύπτουμε είναι λίγα και ελάσσονος σημασίας.

Αντίθετα, με τους στενούς μας φίλους βρίσκουμε παρηγοριά, μοιραζόμαστε μαζί τους τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Οι δεσμοί μιας τέτοιας φιλίας στηρίζονται στην εντιμότητα και στην αγάπη και μας επιτρέπουν σε κάθε περίσταση να είμαστε ο εαυτός μας. Μας δίνουν έναν ώμο, για να κλάψουμε αλλά και να μοιραστούμε τις χαρές μας.

Όσο για τους κολλητούς, είναι οι πιο στενοί από τους στενούς μας φίλους.
Μαζί τους το συναισθηματικό δέσιμο είναι απόλυτο, το ίδιο και η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αν χρειαστεί τρέχουμε κοντά τους μέσα στα άγρια μεσάνυχτα ή γυρίζουμε άρον-άρον από τις διακοπές μας.

«Για να θεωρήσουμε κάποιον φίλο μας ως κολλητό, πρέπει να έχει φανεί συνεπής και έντιμος απέναντι μας για πολλά χρόνια» τονίζει ο ψυχολόγος Γιώργος Πιντέρης. Και συνεχίζει: «Η συνέπεια και η εντιμότητα οδηγούν στην εμπιστοσύνη, η οποία αποτελεί κολόνα κάθε υγιούς διαπροσωπικής σχέσης, άρα και της φιλίας».

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι προσωπικές σχέσεις διέρχονται από πέντε φάσεις: τη γνωριμία, τον πειραματισμό, την ενδυνάμωση, την αφομοίωση
και την ένωση.

Γνωριμία είναι η στιγμή κατά την οποία δύο άτομα συναντιούνται και ενστικτωδώς, με την πρώτη ματιά και τις πρώτες κουβέντες, αποφασίζουν αν θα συνεχίσουν μαζί ή όχι.
Η ένωση αυτή είναι η φάση της μεγαλύτερης οικειότητας που, υπό ειδικές συνθήκες, αντιστοιχεί με τον έρωτα.
Μέχρι η απλή γνωριμία φτάσει στην κορυφαία αυτή φάση και να γίνει πιο βαθιά, σε όλο το διάστημα που μεσολαβεί είτε σταθεροποιείται είτε σπάει τους δεσμούς φιλίας, είτε τους ενισχύει είτε τους γυρίζει σε προηγούμενη φάση.

Στην εποχή μας υπάρχει και η φιλία εξ αποστάσεως, όπως για παράδειγμα η φιλία δι’ αλληλογραφίας παλαιότερα και σήμερα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail).

Προϋποθέσεις σωστής φίλιας

• Σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου ατόμου.
• Ειλικρίνεια και τιμιότητα. Η κολακεία και η ψευτιά επιδρούν ανασταλτικά
• Κατανόηση προβλημάτων, αλληλοβοήθεια.
• Συμφωνία χαρακτήρων και κοινά ενδιαφέροντα.
• Ανιδιοτέλεια. Φιλία όχι για το «χρήσιμον και « ἡδύ» αλλά για το «ἀγαθόν».
• Έλλειψη εγωισμού, διαλλακτικότητα, υποχωρητικότητα, κατανόηση.,
• Συνεχής επικοινωνία, γιατί η φιλία είναι σχέση, που εμπεδώνεται καθημερινά.
Η αξία της φιλίας
Όταν η φιλία είναι ουσιαστική:
-Επιλύει την ψυχολογική ανάγκη του ανθρώπου για βαθύτερη επικοινωνία. Το άτομο αισθάνεται την ανάγκη για εκμυστήρευση των μυστικών του, της χαράς και της λύπης του.
-Συντελεί στην καταπολέμηση της εσωστρέφειας και της μοναξιάς.
-Προσφέρει συμπαράσταση και αλληλεγγύη στις δύσκολες στιγμές. Ο πραγματικός φίλος συμπάσχει και μοιράζεται τη χαρά και τη λύπη μας. «Τούς φίλους ἐν ταῖς ἀτυχίαις διαγιγνώσκομεν». (Ισοκράτης.)
-Βγάζει το άτομο από τα αδιέξοδα, εξαιτίας του γνήσιου διαλόγου που αναπτύσσεται μεταξύ των φίλων. Η φιλία ενθαρρύνει για μερικές ενέργειες ή αποθαρρύνει.
-Συμβάλλει στη συνειδητοποίηση των δυνάμεων και αδυναμιών μας και βοηθάει να φτάσουμε στην αυτογνωσία, γιατί μέσω του φίλου γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
-Εξευγενίζει και βελτιώνει ηθικά το άτομο, γιατί ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται από το φίλο του και, για να δειχθεί αντάξιος του δεσμού της φιλίας, περιορίζει τα ελαττώματα του και, αναπτύσσει τα προτερήματα του.
-Συμβάλλει στην ομαλή ένταξη του ατόμου στην κοινωνία, γιατί καταπολεμείται ο ατομικισμός και αποβάλλονται τα διάφορα συμπλέγματα..
-Με τη φιλία βιώνει το άτομο πολυποίκιλα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να εμπλουτίζεται ο συναισθηματικός του κόσμος.
-Η ύπαρξη φιλικών δεσμών ανάμεσα στα άτομα της κοινωνίας συμβάλλει στην επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων.
-Γενικότερα, μέσω της φιλίας τα άτομα ολοκληρώνονται ως προσωπικότητες.

Ο J. Morrison τραγουδούσε
«A friend is someone who gives you
the total freedom to be yourself».
Ανεξάρτητα απ’ το αν είναι το ίδιο
ή αντίθετο φύλο με σένα,
αν είναι άντρας ή γυναίκα.
Ποτέ δε ξέρεις πώς θα εξελιχθεί
κάθε ανθρώπινη σχέση, κάθε φιλία…

Όμως, αυτή δεν είναι και η μαγεία της;

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου…

22.5.09

Το Μάτι του Θεού


Εκπληκτικό το θέαμα
και εξαιρετική η φωτογράφιση
από το διαστημικό τηλεσκόπιο
Hubble της NASA !

Η παραπάνω (δεύτερη) φωτογραφία κυκλοφόρησε σε email,
με τη μορφή ομαδικής αποστολής, με το παρακάτω κείμενο:

"Τhe eye of God
AWESOME!
Dear All
This photo is a very rare one, taken by NASA. This kind of event occurs once in 3000 years.
This photο has done miracles in many lives.
Make a wish… you have looked at the eye of God.
Surely you will see the changes in your life within a day.
Whether you believe it or not, don’t keep this mail with you.
Pass this at least to 7 persons.
This is a picture NASA took with the Hubble telescope.
Called “The Eye of God”.
Too awesome to delete. It is worth sharing".

Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση:

Το Μάτι του Θεού
ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ!
Αγαπητοί,
Αυτή η φωτογραφία είναι πολύ σπάνια, και η λήψη της έγινε από τη NASA.
Αυτό γεγονός εμφανίζεται μια φορά σε 3000 χρόνια.
Η φωτογραφία αυτή έχει κάνει θαύματα σε πολλές ζωές.
Κάνετε μια ευχή… ενώ παρατηρείτε το μάτι του Θεού.
Σίγουρα θα δείτε τις αλλαγές στη ζωή σας μέσα σε μια ημέρα.
Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, μην το κρατήσετε στο email σας..
Στείλτε το τουλάχιστον σε 7 άτομα.
Η φωτογραφία είναι της NASA και λήφθηκε με το τηλεσκόπιο hubble.
Ονομάστηκε «μάτι του Θεού».
Πάρα πολύ εκπληκτική για να την διαγράψετε.
Αξίζει να την μοιραστείτε.


Κυκλοφόρησε, επίσης και μια πιο «επίσημη» εκδοχή
περί του τι αφορά αυτή η φωτογραφία, και είναι η παρακάτω:

The above-displayed image is a real photograph of the Helix Nebula, although it’s technically not a single photograph but rather a composite image formed from several photographs taken by NASA’s orbiting Hubble Space Telescope and a land-based telescope at the Kitt Peak National Observatory near Tuscon, Arizona. This image was NASA’s Astronomy Picture of the Day” for 10 May 2003.
The Helix Nebula does not naturally appear with the colors shown above, however; the tinting of the image is artificial. The picture’s “Eye of God’ appellation is a title coined by an admirer of the photo due to the nebula’s resemblance to a human eye, not something designated by NASA, and the nebula, is also visible all the time, not merely “once in 3000 years”.


Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση:

Η παραπάνω εικόνα είναι μια πραγματική φωτογραφία του νεφελώματος Helix, αν και τεχνικά δεν είναι μια ενιαία φωτογραφία, αλλά μάλλον μια σύνθετη εικόνα που διαμορφώθηκε από διάφορες φωτογραφίες που λήφθηκαν από το νεφέλωμα, βάζοντας σε τροχιά το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA και ένα χερσαίο τηλεσκόπιο στο μεγάλο Eθνικό Παρατηρητήριο Kitt Peak, κοντά στην Tuscon, της Αριζόνα. Αυτή η εικόνα ήταν η «Αστρονομική Φωτογραφία της Ημέρας της NASA» στις 10 Μαΐου 2003.
Το νεφέλωμα Helix δεν εμφανίζεται φυσικά με τα χρώματα που παρουσιάζονται παραπάνω, εντούτοις το βάψιμο της εικόνας είναι τεχνητό. Η ονομασία της εικόνας «το μάτι του Θεού» είναι ένας τίτλος που δόθηκε από έναν θαυμαστή της φωτογραφίας, λόγω της ομοιότητας του νεφελώματος σε ένα ανθρώπινο μάτι, όχι κάτι που υποδεικνύεται από τη NASA, και το νεφέλωμα, είναι επίσης ορατό όλη την ώρα, όχι μόνο «μια φορά σε 3000 έτη».


Πάντως, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στη φωτογραφία.
Την δημοσιεύω να την δείτε όλοι, όσοι, πιθανώς,
δεν την έχετε δει,και για να επισημάνω την υπερβολή
και την εκμετάλλευση ορισμένων θεμάτων από επιτήδειους...
Αν επιθυμείτε περισσότερες πληροφορίες, επί του θέματος,
επισκεφτείτε τα παρακάτω sites:

21.5.09

Η μυρωδιά του φόβου




Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου και γίνεται εμπόδιο στην φυσιολογική αντιμετώπιση της καθημερινότητας του ατόμου.

Ο φοβισμένος άνθρωπος μπορεί κυριολεκτικά να μεταμορφωθεί σε αγρίμι και να κατασπαράξει ότι βρεθεί μπροστά του.

Πάνω σ’ αυτό, τη δημιουργία του φόβου και τον εμποτισμό του στους ανθρώπους δηλαδή, γίνονται πολλά πειράματα τελευταία.

Η μυρωδιά του φόβου δεν είναι μια αυταπάτη, αλλά ένα πραγματικό γεγονός.
Οι άνθρωποι μπορούν υποσυνείδητα να ανιχνεύσουν αν κάποιος είναι φοβισμένος ή αγχωμένος, μυρίζοντας μια χημική ουσία (φερομόνη), που εκκρίνεται στον ιδρώτα του, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η έρευνα, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Γκάρντιαν», έγινε από ερευνητική ομάδα του αμερικανικού πανεπιστημίου Στόνι Μπρουκ (Stony Brook), υπό τη δρα Λίλιαν Μουτζίκα-Παρόντι και χρηματοδοτήθηκε από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, δημιουργώντας υποψίες ότι είναι το πρώτο βήμα για την χημική χρησιμοποίηση του φόβου στο πεδίο της μάχης, πιθανώς προκαλώντας τρόμο στον αντίπαλο στρατό.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η μυρωδιά του φόβου πυροδοτεί μια αυξημένη αντίδραση στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με το φόβο και συμπέραναν ότι, όπως και πολλά άλλα ζώα, έτσι και οι άνθρωποι μπορούν να ανιχνεύσουν και υποσυνείδητα να αντιδράσουν στις φερομόνες που απελευθερώνουν άλλοι άνθρωποι.

Σύμφωνα με την υπεύθυνη της έρευνας Λίλιαν Μουτζίκα-Παρόντι,
«η έρευνα δείχνει ότι πιθανώς υπάρχει μια κρυφή βιολογική παράμετρος στην ανθρώπινη κοινωνική δυναμική, κατά την οποία το συναισθηματικό στρες στην κυριολεξία γίνεται κολλητικό».

Στην ουσία έχουμε δύο μόνο συναισθήματα: αγάπη και φόβο.
Όλα τα υπόλοιπα είναι, κατά βάση, είτε φόβος είτε αγάπη.
Ο θυμός, το μίσος, η ζήλια, η κατάκριση, ο εγωϊσμός, δεν είναι παρά εκφράσεις του φόβου.
Ενώ, η χαρά, το ενδιαφέρον, η αίσθηση της επιτυχίας, ο σεβασμός, η εκτίμηση είναι εκφράσεις της αγάπης.
Η μεγάλης τους διαφορά είναι ότι η αγάπη είναι πάντα δημιουργική, ενώ ο φόβος πάντα καταστροφικός.

Ο φόβος είναι ένας τρομερός εχθρός μας, που δεν είναι καθόλου εύκολο να τον νικήσουμε, για τον απλούστατο λόγο, ότι έχει παρά πολλές όψεις.
Μόλις νικηθεί η μια του όψη, προβάλλει αμέσως μια άλλη πιο τρομακτική.
Εάν ενδώσουμε οποιαδήποτε στιγμή στον φόβο, έστω και ελάχιστα, θα νικηθούμε αναπόφευκτα από αυτόν και ο πανικός θα τερματίσει αμέσως τον αγώνα.
Φοβόμαστε, γενικά, πολλών ειδών πράγματα.
Δεν είναι πάντα φανεροί οι φόβοι που μας καταλαμβάνουν.

Φυσικά, αυτό ισχύει γιατί ο άνθρωπος, πάνω απ' όλα, φοβάται το άγνωστο και την ύψιστη σύνοψη όλων των φόβων, δηλαδή τον θάνατο.
Ο φόβος καταστρέφει το σώμα, σκοτώνει την έμπνευση, ρίχνει ένα χειμώνα θανάτου πάνω σε οτιδήποτε, σε αντίθεση με την αγάπη που επιμηκύνει τη ζωή, φέρνει την έμπνευση, ανοίγει το δρόμο προς χίλιες κατευθύνσεις, ξεπερνά κάθε εμπόδιο.

Ο μόνος τρόπος να χειριστούμε τον φόβο είναι να προχωρήσουμε μαζί του, αλλά να μη υποταχθούμε σε αυτόν.

Για να το πετύχουμε, πρέπει πρώτα να τον αναγνωρίσουμε και να προχωρήσουμε κανονικά σαν να μη φοβόμασταν.

Αν το κάνουμε αυτό, θα έρθει μια στιγμή που θα αντιληφθούμε ότι τον χειριζόμαστε και δεν μας τρομοκρατεί πια.

Είναι η εξάσκηση της θέλησης να σταθούμε ακλόνητοι, σε ότι και να μας συμβεί.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails Bookmark and Share