Εγώ είμαι η ΕΛΠΙΔΑ...

Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά, αργά...
Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος
που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους...

Το πρώτο είπε:
Εγώ είμαι η ΕΙΡΗΝΗ.
Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν.
Πιστεύω πως δεν μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!!!
Κι έτσι αφέθηκε σιγά, σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά.

Το δεύτερο είπε:
Eγώ είμαι η ΠΙΣΤΗ.
Δυστυχώς δεν χρειάζομαι πουθενά.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν για μένα κι έτσι δεν έχει νόημα να μένω αναμμένο.
Μόλις ολοκλήρωσε τα λόγια του ένα απαλό αεράκι φύσηξε πάνω του και το έσβησε.

Πολύ λυπημένο το τρίτο είπε με τη σειρά του:
Εγώ είμαι η ΑΓΑΠΗ.
Δεν έχω τη δύναμη να μείνω αναμμένο.
Οι άνθρωποι δεν μου δίνουν σημασία και δεν αντιλαμβάνονται
το πόσο σημαντικό είμαι. Αυτοί μισούν ακόμα κι αυτούς
που τους αγαπούν περισσότερο...
και χωρίς να περιμένει άλλο, το κερί αφέθηκε να σβήσει.

Ξαφνικά ένα παιδί μπήκε στο δωμάτιο κι είδε τα τρία κεριά σβησμένα.
Φοβισμένο από το σκοτάδι είπε:
Μα τι κάνετε; Πρέπει να παραμείνετε αναμμένα,
εγώ φοβάμαι το σκοτάδι!!!
Και ξέσπασε σε κλάματα.
Τότε το τέταρτο κερί είπε με συμπόνια:
Μη φοβάσαι καλό μου, μην κλαίς...
Όσο θα είμαι εγώ αναμμένο θα μπορούμε πάντα
να ξανανάψουμε τα άλλα τρία κεριά…
Εγώ είμαι η Ε Λ Π Ι Δ Α !
Με μάτια λαμπερά και γεμάτα δάκρυα,
το παιδί πήρε το κερί της ΕΛΠΙΔΑΣ και άναψε τα τρία κεριά.

(Την ιστοριούλα αυτή τη βρήκα πολύ τρυφερή και αισιόδοξη 
και θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας)

Ας μη σβήσει ποτέ η ΕΛΠΙΔΑ μέσα μας!
Αποπνέει αισιοδοξία και παρηγοριά, 
προσδοκία και προσμονή, 
θετική σκέψη για το παρόν και το μέλλον!
Είναι ότι μπορούμε να έχουμε 
στις δύσκολες εποχές που ζούμε...

Καλό Σαββατοκύριακο αγαπητοί μου συνταξιδιώτες!