Η προέλευση του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου

Οι πρόγονοι του Χριστουγεννιάτικου δέντρου μπορούν να αναζητηθούν στα ειδωλολατρικά έθιμα της λατρείας των δέντρων. 
Τότε δέντρα μεταφέρονταν μέσα στα σπίτια και οι άνθρωποι τα στόλιζαν για να εξασφαλίσουν καλή σοδειά τον επόμενο χρόνο.

Το δέντρο καθιερώθηκε ως σύμβολο μετά τον 8ο αι. από τον Άγιο Βονιφάτιο, που για να περιορίσει την ιερότητα, που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, την αντικατέστησε με το έλατο ως το χριστιανικό σύμβολο των Χριστουγέννων.

Στο πέρασμα των αιώνων, για να συμβολίσει την ευτυχία, που κρύβει για τον άνθρωπο η Γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει με διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την προσφορά των δώρων στο Θείο Βρέφος για να εξελιχθεί, τελικά, στο χαρακτηριστικό διακοσμητικό των Χριστουγέννων και ο χώρος γύρω από αυτό να γίνει ο χώρος, όπου συγκεντρώνονται όλοι, συγγενείς και φίλοι, για να γιορτάσουν και να ανταλλάξουν δώρα.

Στη Γερμανία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τέλος του 16ου και στις αρχές του 17ου αι. και ως τις αρχές του 19ου αι. τοποθετούνταν μόνο στις εκκλησίες.
Λέγεται ότι ο Martin Luther ξεκίνησε την παράδοση των αναμμένων λαμπών στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, στη Γερμανία, τον 16ο αιώνα. 
Η εικόνα ενός πράσινου δέντρου την παραμονή των Χριστουγέννων, με τα αστέρια να λάμπουν από πάνω, του έκανε μεγάλη εντύπωση κι έτσι τοποθέτησε ένα παρόμοιο δέντρο, διακοσμημένο με αναμμένα κεριά, μέσα στο σπίτι του.

Στα μέσα του 1800, το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δένδρου είχε επεκταθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο.

Το 1882, το πρώτο ηλεκτρικά φωτισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου, στολίσθηκε στην πόλη της Ν. Υόρκης, κατοικία του Edward Johnson, ενός συναδέλφου του Thomas Edison.

Στην πατρίδα μας, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί και αντικατέστησε, σε πολλές περιοχές, το γνωστό Χριστουγεννιάτικο ελληνικό σύμβολο, το «καραβάκι».

Σήμερα, περισσότερα από 72 εκατομμύρια δέντρα στολίζονται κάθε Χριστούγεννα, και από αυτά, 35 εκατομμύρια είναι αληθινά δέντρα ενώ 37 εκατομμύρια είναι ψεύτικα.

Ως αειθαλές δέντρο, 

το έλατο, συμβολίζει τη ζωή 

που δεν «πεθαίνει» το χειμώνα.

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ «ΜΙΚΡΟΥ ΕΛΑΤΟΥ»

Πριν πολλά-πολλά χρόνια, 

σε μια μακρινή χώρα 

ζούσε ένα τέλειο μικρό δέντρο 

που το έλεγαν Μικρό Έλατο.

Το Μικρό Έλατο ήλπιζε 

να διατηρήσει την τελειότητά του 

ώστε να διαλεχτεί από την βασίλισσα 

για χριστουγεννιάτικό της δέντρο. 

Αλλά καθώς το πονόψυχο μικρό δέντρο 

έδινε καταφύγιο στα πουλιά, τους λαγούς 

και τα ελάφια του δάσους 

τα κλαδιά του στράβωσαν, 

έσπασαν κι έπαθαν ζημίες.

Ευτυχώς η βασίλισσα 

είχε διαφορετική άποψη 

για το τι σημαίνει τελειότητα. 

Η βασίλισσα, η οικογένειά της

και όλοι οι χωρικοί είπαν 

πως το Μικρό Έλατο 

ήταν ακόμα το καλύτερο 

χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

Γιατί κοιτάζοντας τα λυγισμένα 

βελονωτά κλαδιά του, έβλεπαν 

τα προστατευτικά μπράτσα ενός πατέρα 

ή την θερμή αγκαλιά μιας μητέρας. 

Και μερικοί, όπως η σοφή βασίλισσα, 

είδαν την αγάπη του Χριστού 

να εκφράζεται στη γη.

Έτσι λοιπόν αν διασχίσετε περπατώντας 

ένα αειθαλές δάσος σήμερα, 

εκτός από τους λαγούς, τα πουλιά 

και άλλα χαρούμενα ζωντανά πλάσματα, 

θα βρείτε πολλά δέντρα 

σαν το Μικρό Έλατο.

Θα δείτε κάποιο στραβολυγισμένο κλαδί 

που δίνει κατάλυμα στα πουλιά,

μια σχισμή που προσφέρει 

ένα ζεστό μέρος για ξεκούραση 

ή κλαδιά στραπατσαρισμένα 

από τη βοσκή πεινασμένων ζώων. 

  

Το πνεύμα των ημερών
να μας φωτίζει με αγάπη

και να μας δίνει υγεία 
και δύναμη!