Άγιος Νεκτάριος: ο ένθεος θεράποντας Χριστού!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!

στον μικρό μας πολυαγαπημένο Νεκτάριο

και σε όλους τους Νεκτάριους και τις Νεκταρίες 

Ο Άγιος Νεκτάριος είναι ένας απο τους λαοφιλέστερους σύγχρονους Αγίους της Εκκλησίας μας.

Υπήρξε υπόδειγμα άκρας ταπείνωσης ως ανταπόδοση των κατηγοριών που του προσάπταν. Ήταν, επίσης, υπόδειγμα αρετής και υπομονής σε όλο το βίο του και κέρδισε επάξια την αγάπη τού ουράνιου Θεού και των ανθρώπων.

Μας έχει αφήσει μεγάλη πνευματική και συγγραφική κληρονομιά. Ένα μικρό δείγμα από τα γραπτά του κείμενα, έχω τη χαρά και την τιμή να σας παρουσιάσω παρακάτω:

«Ταπείνωση είναι το κάτω σκαλοπάτι των αρετών...
Αγάπη είναι το επάνω σκαλοπάτι...
Γιατί δεν αγιάζουμε σήμερα;
Γιατί δεν έχουμε ταπείνωση...»

«Σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. 
Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί. 
Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. 
Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω µόνο µε τη σκέψη, χαλάς την πνευµατική ατµόσφαιρα. Εµποδίζεις το Άγιο Πνεύµα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. 
Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς...»

«Τα λάθη ενός ανθρώπου είναι αυτά που τον βοηθούν και του προσφέρουν την εμπειρία στη ζωή του ώστε να πορευθεί παρακάτω... 
Τα λάθη μας είναι απλά διδάγματα που εμπεριέχονται μες τη ζωή και απλά μαθήματα για να γνωρίζουμε και να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας...» 

«Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. 
Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. 
Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας κατάστασης. 
Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του. Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα. 
Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει.
Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα, πολλά είναι και κληρονομικά. 
Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και τη βαριά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή. 
Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. 
Γι’ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη, και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν’ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή.
Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. 
Εύχεστε στο Θεό να σας δυναμώνει. 
Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.
 Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό.

Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. 
Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται. 
Τίποτα να μη σας απελπίζει».

Καλή εβδομάδα 

αγαπητοί μου αναγνώστες,

φίλες, φίλοι 

και περαστικοί!

με υγεία και αγάπη πάντα...